De vrolyke openhartige minnaar
(1795)–Anoniem Vrolyke openhartige minnaar, De–
AuteursrechtvrijOp een aengename wys.
ZA Vrinden wild aenhooren,
dat men hier steld te vooren,
Hoord wat een grappig lied:
Nu weer in Amsterdam geschied,
Van twee Beminden luyster rat,
In 't midden van dees groote stad,
En hoord kortelyk myn vermaen,
Hoe het aldaer is toe gegaen.
die luy mag ik niet schelde,
Maer dit zal ik vermelde
| |
[pagina 45]
| |
Al van dat zoete Paer;
Hoe datze kwamen by malkaer,
Op Vrydag als 't Geefdag is,
dat daer meer een duytje is,
Als midden in de Week;
doet men dan een groote streek.
Men telden daer de duyten,
Van schepen en van schuyten,
Van Burger en van Boer,
Yder daer zyn vlagge voer:
Men overley dan met malkaer,
Als dat het ook wel beter waer,
't Trouwe tot Man en Vrouw,
Men de kost wel krygen zou.
dat was een aerdig loopje:
Kom slaepvrouw geeft een zoopje,
Het kan der nu opstaen,
Want 't Iawoord is gedaen,
zet nu maer deur en teert niet schrael,
Ik heb de ruymte en royael!
de Bruyd speeld mee niet mis,
daer nog Elf duyten is.
dit Huwelyk geprezen,
Gelyk gy hier kund lezen:
denk dog niet dat ik loog,
Met haer beyde maer een Oog,
de Bruydegom is steekeblind,
de Bruyd haer met een Oog bevind
Al op de Regter wang;
Evenwel gaet d'Liefd zyn gang.
de Trouwdag is gekomen,
de slaepvrouw zonder schromen,
Liep haestig op een glop,
Om te haelen een Pot sop,
zy liep de heele Hal in 't rond:
| |
[pagina 46]
| |
En gaf vyf duyten voor 't Pond,
voor dat geliefde Paer,
En al wat 'er te Bruyloft waer.
daer was nog meer te Eeten,
dat had ik schier vergeeten:
Gebakken Pruijke brood,
Grove Peperneuten groot,
Gestampte Wortelen Week en oud.
En Bollen wel drie zonder zout,
En Gort, Rapen, en Bry,
Evenwel nog zevenderley.
de Gasten neer gezeten,
Gy meugt het ook wel weeten,
Op een stoel zonder Mat,
den anderen op zes Turven zat,
de derde op een Oude Mand,
de vierde op een Blompot trant,
de Was-tob is gemeen,
de rest op doofpot of een steen.
de Maelyd was daer binnen,
doen ging men daer beginnen,
Alles moest aen een zy,
Om te danssen vrolyk bly,
Al met die jonge Man en vrouw,
de Blinde hem niet stooten zou,
stoelen en banke weg,
Het is alzo als ik u zeg.
de bruyloft liep ten ende,
voor vrienden en bekenden,
dat Ionge Paer na bed,
dat is de Regel van d'Wet,
Yder die had daer wel gesmult,
Het bed dat was opgevuld
van sponze wel te pas
Met Deuvik en kittel steene ras.
|
|