De vrolyke openhartige minnaar
(1795)–Anoniem Vrolyke openhartige minnaar, De–
AuteursrechtvrijOp de wys: Van Krukkenburg.
HOord tot gij Ionggezellen,
Al na dit klugtig Lied,
Dat ik u zal vertellen,
Wat der dagelijks geschied:
Hoe de Waerdinnen kleijn en groot,
Menigen Ionkman brengen in nood;
Een ook verschijde Mans en Vrouw;
Brengen in groote rouw.
Als gij komt om te drinken,
Dan is 't mijn Cammeraet,
U Schijven dapper klinken,
Men houd u aen de praet:
En als de Kan komt van 't Vat,
't Eerste Glas lappen zij in 'er gat,
Zo likken zij dan uw Drank,
En weeten 't nog geen dank.
De Meijden daer beneden,
Die Zeggen avonds mijn Heer,
Aenziet het Waerden leven,
Hoe zij haer buijgen neer:
Zo weeten zij dan met gemak,
U gelt te lokken uijt u zak,
Zij klappen als een Papegaij,
En helpen uwe aen den draij.
Zij weeten wel te smullen,
De Warden hier te Land;
Haer leege Pens te vullen,
Met den gemel-
| |
[pagina 26]
| |
den Drank:
Want zij maken de Genever nouw
Van Petercelie water op trouw,
Men zou zeggen: ze is zo klaer
Of 't Keulsche Genever waer.
Men ziet hier alle dagen,
Waerdinne kleijn en Groot,
Ook Goude Kettings dragen,
En dan wel met een Boot:
Zij kleden haer tros en krom,
Als den besten Adeldom,
Geen Vis is haer te dier
Al dogtze niet een zier.
Als wij dan zijn beschonken,
Door 't drinken in 't gemeen,
Hoe de Waerdinnen lonken,
En schrijven twee voor een;
Zo gij daer dan nog tegen ziet,
Zij zeggen je bent een Deugeniet,
Men stoot u ter Deuren uijt,
Als een Schoft of een Schavuijt.
Men zal het wel uijt vrijven;
Met haer gekloofde Krijt,
Twee voor een ze schrijven;
't Geen ons daer na wel spijt!
Dat was met een zier;
Maer 't is gemengelt Bier,
Daerom zeg ik u tot besluijt,
Scheijd van die Waerden uijt.
Ik wil 't maer laten blijven:
Want ziet ik scheij 'er of,
Ik mogt met mijn schrijven,
Het maeken veel te grof;
Want yder leeft na zijnen wunst;
De meeste Waerden kennen de kunst;
Daerom zeg ik tot besluijt,
Dat ik 'er maer schey uijt.
|
|