De vrolyke muzikant

Waaltje en Besjes vryagie

BEsje stond Waaltje te wagten

Aan de Leidsche Schuit,

Besje die wagten op het klokje van achten
Achten,

[p. 9]

 

Dat Waaltje moest komen daar uit.

 

Besje die sei 'er wel Waaltje,

 

Wilje wel wesen mijn Man?

 

Daar hebje een sakje met goede ducaaten

 

Ducaaten,

 

Neemt gy die op trouwetje an,

 

Besje ik heb 'er wel sinnen

 

In 'er jou sakje met geld,

 

Maar u druipneus en geknevelde kinne

 

Kinne,

 

Daar ben ik niet op gesteld.

 

Ik sal 'er mijn neusje wel veegen,

 

Zetten mijn kapje soo net,

 

Ik sal 'er wel setten mijn kapje ter deegen

 

Deegen,

 

Met krulletjes en geblanket.

 

Men sag Waaltje trouwen,

 

Besje was naast sijn sy

 

Besje had aan een paar fulpe mouwen

 

Ei, ei,

 

En Waaltje een fulpe py.

 

Is het niet om te betreuren,

 

Besje die is nu dood:

 

Gisteren avond om seven uuren

 

Uuren,

 

Toen at sy nog bollen met stroop.

 

Waaltje die kogt een paar klompen,

 

Dansten op Besje haar kist,

 

Besje was in de kelder gesonken

 

Wis, wis,

 

Daar Waaltje niet af en wist.