De vrolyke trompetter

Blazende op zyn trompet, de nieuwste liederen en aria's die hedendaags gezongen worden

[p. 59]

Een Nieuw Lied, op de klagt van een Minnaar die door zyn Beminde verlaaten is.

Op een Aangename Wys.

Vaart eeuwig wel ondankbaar maagd,

Dien ik steeds bemind en moet ontvlugten.
Gy die myn met uw twee bruyn oogjes plaagt,
Stoorsteres van myn verliefde zinnen,
Maar vaart eeuwig wel ontfangt van myn deez' zugt,
Maar als ik uw verlaat myn Lief myn uitverkooren,
't Is Philis die ik min, 't Is Philis die ik vlugt,
Om dat gy my hebt de dood gezwooren.

Als ik gedenk aan uw lieve roodermond,

Gedenk ik aan de zoete Minnevlaagen,
En dan zult gy myn overschoone maagd,
Over myn standvastigheid niet klaagen,
Maar vaart eeuwig welont vangt van myn deez' zugt.
Maar als ik uw verlaat myn Lief myn uitverkooren,
't Is Philis die ik min, 't Is Philis die ik vlugt,
Om dat gy my hebt de dood gezwooren.

Alsik, ja, schier verkleumd was van de Kou,

Gedenk ik aan het lonken van uw schoone Oogen,
Dan zo is myn hart op nieuw al weer gezond,

[p. 60]

 

Als ik eens gedenk aan u vermoogen,

 

Maar vaart eeuwig wei ontfang van my deez' zugt,

 

Maar als ik uw verlaat myn lief myn uitverkooren,

 

't Is Philis die ik min, 't Is Philis die ik vlugt,

 

Voor dat gy my hebt de dood gezwooren.

Gaat weg Coridon, ik haat u valsche min,

Want morgen bemind gy weer een ander,
Gy zyt te ligt en veels te los van zinnen,
Gaat vry met uw slenter op een ander,
Maar vaart eeuwig wel ontfengt van my deez' zugt,
Maar als ik uw verlaat myn Lief myn uitverkooren,
't Is Philis die ik min, 't Is Philis die ik vlugt,
Om dat gy hebt de dood gezwoorden.

Want een die een vreemd Mans Akker beploegt,
Verban ik geheel gestadig uit myn gedagten,
Want ik leef verheugd, en leef ook vergenoegd
Want een getrouwer hart moet my beminnen,
Maar vaart eeuwig wel ontfangt van my deez' zugt,
Maar als ik uw verlaat myn Lief myn uitverkooren,
't Is Philis die ik min, 't Is Philis die ik vlugt,
Om dat gy my hebt de dood gezwooren.