De vrolyke trompetter

Blazende op zyn trompet, de nieuwste liederen en aria's die hedendaags gezongen worden

Een Nieuw Lied, op de Kust-Kanoniers.

Op een Aangenaame Wys.

Wy zyn Vaderlanders,

Wy dienen voor het Vaderland,
Wy leggen in de Brakken,
Aan een waterkant,
Wy hebben daar minnasie,
Voor Vyfënvyftig man,
Wy dienen tot avontasie,
Al voor ons Vaderland.

Wy moeten steeds leeren,

Hoe en wat men moeten doen,
Alle dagen exerseeren,
Op de straat of in het Groen,
Wy moeten exerseeren,
Alle dagen met het Kanon,

[p. 23]

 

Zoodra als wy mankeeren,

 

Dan moeten wy in de Preson.

Wy hebben nog couragie,

Daar by ook goede moed,
Maar wy dienen tot avontagie,
Voor ons lieve Vaderland zoer,
Men krygt uit de menagie,
Al het geen 'er toe behoord,
Leggen in de Brakken,
En leiden thans geen nood.

Wy zynen Kannennieren,

En krygen ook ons Geld,
Wy willen ook wel zweeren,
En stryden als een held,
Wy krygen ook monteering,
Daar zyn wy op gesteld,
En ziet wy moeten leeren,
Te trekken in het Veld.

Ee daarom lieve Ouders,

Laat daarom geenen traan,
En ook de lieve Meisjes,
Want ziet wy moeten gaan,
Wy vreezen geen Tirannen,
Wy leeven frank en vry,
En door geen vrees verbannen,
Zyn wy gerust en bly.

[p. 24]

6.

 

Kom laat ons nu besluiten,

 

Het is de wil van God,

 

Men kan 'er niets tegen uiten,

 

Want ziet het is ons lot.

 

Daarom myn lieve Vrinden,

 

Wy zullen stryden gaan,

 

En zullen ons gerust verbinden,

 

Om onder 's Keizers magt te staan.

Adieu nu al te zaamen,

Wy wenschen uw veel plaisier,
En als wy wederkomen,
Met een Tak van Lauwerier,
Dan zullen wy kunnen zingen,
Met een verheugd gemoed,
Van Vaders, Moeders, Vrinden,
En scheppen goede moed.

Nu Vrinden wy gaan verder,

En stryden voor ons Land,
Onder Keizerlyke Banieren,
Dan blyft ons Land in stand,
God wil ons zegen geeven,
Dan hebben wy geen nood,
En eindigen vrolyk ons leven,
En vegten Vry of Dood.