De vrolyke zee-lieden, verheugd over de vrye zeevaart


Een Nieuw Lied, op de gevangen deserteur. Op een aangenaame Wys: 1. Als ik ben gedezerteerd, Tot Mechelen ben ik gekoomen, De Fransche hebbe my geattrapeerd, My dagt daar zou 'er wat van koomen.
2. Zy vraagde my al naar myn pas, En dat zo met eenen, Ik zei 'er Citoyen ik kan u niet verstaan, Zy bonden my aan armen en beenen.
3 Zy bragten my by den Commandant, Hy zei 'er nu zal ik u wel krygen, Naar de waterpoort zo moest ik gaan, En nog moest stilletjes zwygen.
4. Zes-en-twintig maande heb ik verwagt, Al op de waterpoort gezeeten, Toen moest ik voor myn pyn en smert,
[pagina 50]
Den Tribunal passeeren.
5 En als ik kwam op 't Tribunal, Wat wierd 'er myn daar voorgeleezen, Agt jaaren in de yzers tegen wil of tegen dank, Myn dagt dat kan 'er niet passeeren.
6 Myn Divanseur sprak heel geland, Dat zal 'er voorwaar niet weezen, Agt jaaren in de yzers dat is veel te lang, Daar over zullen wy appeleeren.
7. En toen kreeg ik nog een goede afslag, Al van agt jaaren op drie maande, Nooit had ik 'er een blyder dag, My dagt dat zal 'er wel voleinde.