[Recht tegen recht]
Een tijdens een confrontatie met Israëlische soldaten gewond geraakte Palestijn en zijn familie in het Shifa-ziekenhuis in Gaza-stad. Een foto uit het boek Recht tegen Recht, Israëli's en Palestijnen in een verscheurd land van Volkskrant-fotograaf Daniël Koning (Thomas Rap, f 37,50) In ruim zeventig afgedrukte foto's toont Koning het leven tijdens de Intifada: twee volken die steeds moeilijker langs elkaar heen kunnen leven op een klein stukje grond. Na veertig jaar Israël wordt het conflict tussen de arrogantie van de macht en de vastbeslotenheid van een onderdrukt volk pijnlijk duidelijk. Een andere foto in het boek van Koning vat dit conflict goed samen: twee zwaarbewapende Israëlische soldaten passeren een groepje verbeten kijkende Palestijnse vrouwen in het Arabische Oost-Jeruzalem. De Israëli's staan met de rug naar de camera, maar de spanning straalt van hen af. Bezetting is geen oefening. Palestijnen en Israëli's staan in Recht tegen Recht letterlijk tegenover elkaar. Foto's van het semi-onbezorgde leven in Tel-Aviv en West-Jeruzalem worden afgewisseld met beelden van de grimmige oorlogssfeer in Gaza en op de Westoever. Het contrast tussen deze uitersten geeft het boek een sterke lading. Koning bezocht ook de vonken in het kruitvat, de Israëlische nederzettingen in bezet gebied. Naast de foto's bevat het boek twee reisverslagen van een jaar geleden. De Nederlandse Palestijn Radi Suudi en de Nederlandse Israëlische Yaèl Koren bezochten toen Israël en de bezette gebieden, en hun beschrijving geeft aan hoe moeilijk het ook voor weldenkende en vredelievende mensen is om de andere kant in het conflict te blijven zien. Suudi voelt ‘een golf van woede’ opkomen als hij door een Israëlische militair met Rambo-zonnebril wordt afgesnauwd bij een gevangenkamp. In Tel-Aviv zou hij het liefst alle Israëli's voor
rotte vis uitschelden, maar hij schrikt hevig als hij op een terrasje een oude man ziet met een getatoeëerd nummer op zijn arm. Koren is blij om ‘thuis’ te komen in Tel-Aviv en ‘de veilige geur van uien en knoflook’ te ruiken, maar de perscensuur, restricties op demonstraties van de Vrede Nu-beweging en de extreme haat in de ogen van Palestijnen in de Gaza-strook doen haar beseffen dat ‘hier elk moment iets moet exploderen’. In een van haar vele gesprekken met Suudi concludeert ze: ‘Discussies over de geschiedenis, de haat en de slachtoffers hebben geen zin, zeggen we. De échte strijd speelt af tussen ons en de reactionairen, hopen we...’
ON