Tactloze brieven
Kenneth Burke (links) en Malcolm Cowley op een recente foto
De Amerikaanse criticus Malcolm Cowley, die vorige week op negentigjarige leeftijd overleed, is een van de weinige actieve critici die alle ontwikkelingen in de Amerikaanse literatuur van deze eeuw heeft meegemaakt, ook al is hij het bekendst als de criticus die de ‘lost generation’ (Hemingway, Fitzgerald) kritisch heeft ondersteund. Hij was een criticus die bij de schrijvers van zijn tijd hoorde en als redacteur van The New Republic (van het begin van de jaren dertig tot in de jaren veertig) behoorde hij met Kenneth Burke tot de critici die het idee ondersteunden dat er een specifieke Amerikaanse literatuur moest komen en mogelijk was, in de traditie van Emerson, Whitman en Van Wyck Brooks. In de jaren veertig luidde Cowley de herwaardering van William Faulkner in met een invloedrijk essay; er volgde een intensieve correspondentie uit. Naast schrijver van boeken als Exile's Return, A Second Flowering, The Dream of the Golden Mountains was Cowley een ijverig schrijver van brieven, zoals onlangs bleek uit de uitgave van The Selected Correspondence of Kenneth Burke and Malcolm Cowley 1915-1981. De 448 pagina's van dit boek (uitgegeven door Viking, f 72,20) zijn een door Paul Jay gemaakte selectie uit de 1700 brieven die de twee critici elkaar stuurden. Ze zaten bij elkaar op school en begonnen brieven te schrijven in 1913; de eerste bewaard gebleven brief is van Cowley uit 1915 en beschrijft karakteristiek het bezoek dat de vijftienjarige aan de schrijver Theodore Dreiser. Burke en Cowley bleven hun hele leven bevriend, ook al was het een vriendschap van twee amicale tegenvoeters: Burke was een filosofische criticus en theoreticus, Cowley een praktisch criticus, biograaf en literair historicus. Zij schreven elkaar aan de lopende band ‘tactless letters’ schrijft Jay, van het soort dat alleen mogelijk is onder vrienden. De
correspondentie is de Amerikaanse pendant van de brieven tussen Ter Braak en Du Perron.
CP
Aan deze pagina werkten mee: Carel Peeters, Diny Schouten en Jos Slats