‘Mijn grootvader is een... vloo’
Een niet-gepubliceerde brief van Jan Hanlo
Hoe compleet de onlangs bij uitgeverij Van Oorschot verschenen tweedelige uitgave van Jan Hanlo's Brieven ook is, toch ontbreekt er een brief. Hij dook onlangs op bij de afdeling Documentatie Sociale Bewegingen, als onderdeel van de collectie archiefmateriaal die Simon Vinkenoog ooit aan de Amsterdamse Universiteitsbibliotheek heeft afgestaan. De brief wordt hier met dank aan Simon Vinkenoog afgedrukt.
7.3.57
Beste Vinkenoog,
Met antoezjasme betuig ik je mijn antoezjasme over het welgeboekt en -geplaatst zijn van mijn stuk en engels stukje in Podium. Ik bedoel de welstand ervan. In ‘maar en t.’ staat slechts een woordje te weinig, nl. het woordje een, en dat was waarschijnlijk het gevolg van mijn eigen onachtzaamheid in de korrektie van de proef.
Zou je mij 10 ex. kunnen doen toekomen, tegen medewerkerstarief?
Als ik de nieuwe jaargang nog betalen moet, wat ik wel veronderstel, maar ik zou het in mijn slaap kunnen gedaan hebben, wil dan s.v.p. daar dan één rekening van maken onder verrekening van mijn honorarium (hoogste tarief gaarne). Als dit te lastig is, mijn gironummer (postgiro) is 558542 postbusnr. als adres.
Ik heb veel te waarderen in Podium gevonden, niet het minst jouw schrijven over een heer Ton S.
Ik heb een beetje haast met die 10 ex. - eigenlijk, want ik wil de mensen beleren over het juiste gebruik van de woorden maar en toch, en over de stand van de aarde en nog een andere kwestie.
Hoe staat het met mijn ukulele? Van Parool kreeg ik ook mijn 2e stuk terug, nadat ze er gauw iets uit gestolen hebben, merkte ik vandaag.
Ik ben er niet rouwig om. Boe, ik ril, ik schud, van kranten. Tijd. Parool, Telegraaf, ik stuur ze nooit meer wat, om van de rest, Volkskrant, Waarheid maar helemaal niet te spreken.
De Haagse Post zal ook wel niets zijn, maar als ze 't hebben willen kunnen ze 't krijgen, dat stukje. Heb je het nog altijd in je zak? Dan zal 't wel aardig verpulverd zijn aan de randen. Voor Podium is 't niet litterair genoeg veronderstel ik. Ik dacht vandaag: misschien een vakblad voor muziekinstrumentenbouwers of handelaars. Stuur 't me maar (blz. bij vergissing opengelaten, kan je nog gebruiken) terug als je het niet plaatsen kunt, ik zal er dan zelf weer eens mee ‘werken’. Ik kreeg van Swaneveld - die raren moet ik ook nog schrijven vanavond, robots die nooit antwoorden en alleen te pas of te onpas met rekeningen pressen. - je stukje over het muzeum van Gils. Wat is dat eigenlijk? Een doos? En moeten de mensen daarvoor entree betalen?
Ik merk dat ik een vloo heb en schei er uit, maar hij zal wel niet in de envelop komen. Je hoeft niet vies van deze brief te zijn.
Misschien is mijn vloo al wel grootvader. Dan heb ik dus een grootvader in leven.
Mijn grootvader is een... vloo.
Kan het tragischer? Kan het onaanzienlijker? En zoals je weet liegen alle Kretenzers. Zal ik je tot besluit een aardig kunstje met lucifers leren, beste jongen? Het is ook niet vanzelf. Die grote genieën zijn naamloos. Het gaat er om 11 kinderen in 10 bedjes laten wij zeggen van een jeugdherberg te leggen zodat elk zijn eigen bedje heeft. De bedjes leg je zo neer:
Ach, we zullen er wel wat op vinden', zegt de directrice - of jeugdman of zo, dat doet er niet toe. (Want ieder kind moet een eigen bedje krijgen en er zijn maar 10 bedjes). ‘We leggen kind 1 in bedje 1 en leggen dan zolang dat elfde kind dat er over zou moeten schieten bij.’ Zo:
Dan het volgende kind in het volgende bedje
Dan het 4e kind in bedje 3
en zo door; het 10e kind komt zo in bedje 9. En dan nemen we kind 11 uit het eerste bedje en leggen het in bedje 10, zodat ze alle een separaat bedje gekregen hebben.
En je hoeft dan niet eens meer te gaan na-tellen, want het is, zoals het is, en zoals het is, is 't goed.
Nu, salus.
Saluutjes.
Jan Hanlo
(kernenergie)
oftewel kernel-energy.
vroeger gespeld:
kolonel-energy.
Groeten
aan Buddingh'.
Auteursrechtelijk beschermd