[1 oktober 1988 - Nummer 39]
Gedicht
Het leven heeft niets van een lijn,
geen kabelbaan of tandradtrein -
het stijgt niet, het rijmt niet.
Dat soort oefeningen om mee in slaap of zeg
vooruit te komen, testbeelden, ha! Maar opeens
heb ik toch het idee het manifesteert zich
in brokken. Een bergmassief? Toch verre dorpen,
Schrik. Hier is het dan. Hier sta je.
Hoe kan ik je nu negeren? Kijk, alles is er,
schoonheid, zwerfkaart, abonnement;
nooit heb ik kunnen leren
- voor Opstel een negen. Tekenen tien,
rest vieren. Wat heb ik school gehaat -
dat het zaak is om alleen te gaan.
Liefde? Let op, ik ga bij jou college lopen.
Verlangen naar een eindexamen. Steeds.
NICO SLOTHOUWER
Uit: Ieder hangt aan zijn gevallen toren. Een bloemlezing van jonge Vlaamse en Nederlandse dichters samengesteld door Rogi Wieg. Deze bundel (80 pagina's) verschijnt eind oktober bij Nijgh & Van Ditmar/ Dedalus en kost f 15,-.
Auteursrechtelijk beschermd