De boekcorner van...
Goos Verhoef!
Het begin is net zo belangrijk als het einde. Het begin van een boek moet de lezer bij zijn lurven pakken en na het woord EINDE moet de lezer denken: O wat een mooi boek was dat ik ga gauw naar Sigarenmagazijn Goos Verhoef om uit zijn Boekcorner een nieuw boek te halen. Dat alle boeken in mijn Corner hetzelfde eindigen namelijk met eeuwige rozengeur en manenschijn weet u wel. Ik zal u 's twee slotjes laten lezen die hetzelfde zijn maar toch heel anders. Rara hoe kan dat.
1.
Hij maakte zich van haar los en bekeek haar delicate, exotische schoonheid met een soort eerbied. Voor het eerst in zijn leven kon hij beweren dat hij zich volkomen tevreden en gelukkig voelde. ‘Jennifer, ik hou zo vreselijk veel van je. Laten we gaan vrijen.’
‘Maar Jerome, je bent gewond! Het kan niet.’
‘Natuurlijk wel,’ zei hij en haalde zijn vingers door haar glanzende haren en trok haar hoofd naar hem toe. ‘We moeten het gewoon heel voorzichtig doen... en heel langzaam.’ EINDE
2.
Dan legde hij eindeloos teder haar hoofd tegen zijn borst. ‘Lieveling, lieve dwaze Käthe van me! We zijn allebei blind geweest. Kijk eens naar me. Ziet zo een man er uit die van zijn vrouw houdt? Mijn hart behoort aan jou, al lang... heel lang, lieve Käthe.’
Ze verloor bijna het bewustzijn. Als in een droom keek ze naar hem op en liet zijn liefkozingen over zich heen komen. ‘Het is niet moge lijk, Georg. Je bent alleen met mij getrouwd omdat je moeder het wilde.’
‘Dat is waar Käthe. Uit liefde voor mijn moeder ben ik een tweede huwelijk aangegaan. Ik wist helemaal niets van je totdat ik je tussen de bessenstruiken zag. Vanaf die dag ben ik van je gaan houden. Maar tot mijn groot verdriet merkte ik dat mijn liefkozingen je pijnlijk waren. Ik had er verschrikkelijk veel verdriet van. Het deed me onnoemelijk veel pijn. En nu neem je die woorden terug, die je door je trots werden ingegeven, Käthe! Zeg me, dat je van me houdt net zoals ik van jou houd. Met heel mijn hart.’
Met trillende stem zei ze: ‘Ja, Georg, ik houd van je, mateloos veel.’ Hij lachte, overgelukkig. Ze keken elkaar diep in de ogen en hij voelde hoe Käthe in zijn armen sidderde van geluk. EINDE
Begrijpt u wat ik bedoel? Beide stellen houden van elkaar maar paartje 1 wil meteen te bed terwijl paartje 2 slechts siddert in elkaars armen. Weet u wat het verschil is? De tijd! Want slot 1 komt uit een moderne roman en slot 2 uit een roman van Hedwig Courths-Mahler. En is misschien wel vijftig jaar oud. De dochter van de ambtenaar deel 32 uit de Courths-Mahler Reeks f 1,95. Voorop staat: Liefdesroman van de beroemde schrijfster. Toch 's kijken of ze zo beroemd is dat ze in de ouwe Nieuwe WP van vader staat dacht ik. Ja hoor. Courths-Mahler Hedwig (1867-1950), Duits schrijfster van ontspanningsromans die bewust de ongestilde verlangens van de kleine man bevredigen door het voortoveren van een wereld van illusies vol massieve sentimentaliteit. De kleine man bevredigen? Die boeken zijn brandhout bedoelt de WP. Vind ik niet. Ze moeten iets hebben als ze nog steeds gelezen worden.
Mevrouw Courths is kan je wel zeggen de uitvindster van het genre boeken uit mijn Corner. Al tientallen jaren bevredigt zij de ongestilde verlangens van de kleine man. Ik verkoop nog iedere twee weken zo'n twaalf boeken van haar. Niet aan de kleine man maar aan de kleine vrouw. Aan voornamelijk oudere dames die geen spatje sex in een boek kunnen verdragen. Paartje 1 uit dat moderne boek wil aan het slot gaan vrijen maar dat hebben ze in het boek al een paar maal eerder gedaan met alles erop en eran. Daar gaan de Courths-Mahler lezeressen van over hun nek. Paartje 2 is al een hele tijd getrouwd en het is er nog niet van gekomen want zij dacht dat hij met haar getrouwd is omdat zijn moeder het wilde.
Weet u wat ik de mooiste zinnen vind uit het tweede slot? Ik wist helemaal niets van je totdat ik je tussen de bessenstruiken zag. Vanaf die dag ben ik van je gaan houden. Tussen de bessenstruiken! O wat mooi! Dat roept in één klap de wereld van mevrouw Courths op. Georg de zoon van de rijke grootgrondbezitter ziet het mooie meisje Käthe tussen de bessenstruiken van haar eenvoudige boerenwoning. In de moderne roman komen ze elkaar tegen tijdens de lunchpauze in het zelfbedieningsrestaurant van een Groothandelsgebouw. Ik zou smoorverliefd worden op elk meisje dat ik tussen de bessenstruiken zag staan. Mooi of lelijk maakt niet uit. Tussen de bessenstruiken is elke vrouw mooi. Vanmorgen kwam Thea de oudste dochter van Veerman een deeltje Love Swept kopen en toen zei ik tegen haar met overdreven stem dat het duidelijk een grap was: Ik wist helemaal niets van je totdat ik je tussen de bessenstruiken zag. Vanaf die dag ben ik van je gaan houden. Ze keek of ze tegelijkertijd water zag branden en het in China hoorde donderen. Heb je de lente in je kop Goos? vroeg ze. En dat is geloof ik waar. Het kan niet voor de zaak maar ik zou wel 's de stad uit willen en een lange wandeling maken door de bessenstruiken. Dag beste lezers en lieve lezeressen van deze rubriek. Ik hou van jullie.
EINDE
Auteursrechtelijk beschermd