De boekcorner van...
Goos Verhoef!
Weet u wat ik raar vind? Dat de Cowboy weg is in Nederland. Ziet u nog wel eens een cowboyfilm? In de bioscoop zeker niet. En op de TV? Ja als ik zit te schakelen zie ik nog wel 's een cowboy op Sky. Maar dan knip ik 'm meteen weg alleen al omdat ik 'm op Sky toch niet kan verstaan.
Gek is dat. We zijn van kind af aan opgegroeid met cowboys en ineens schijnt niemand er meer iets aan te vinden. En we hebben er veel lol aan gehad. Jongen nog aan toe. Ik weet nog goed hoe ik van Sinterklaas m'n eerste revolver kreeg. Een zilveren Colt met een paar doosjes klappertjes erbij. Rolletjes klappertjes waren dat. Een rood papieren lint zeg maar waar je de zwarte rondjes kruit doorheen zag schemeren. Ik zou m'n revolver nog zo kunnen laden. Colt openklappen rolletje om ijzeren pinnetje het begin naar buiten leiden dichtklappen spannen en dan kon je wel dertig keer achter elkaar schieten. O die lekkere kruitlucht na de knal. Toen vader een nieuw pak had gekocht kreeg ik het vest van zijn oude wat nog zijn trouwpak was geweest. In de feestartikelenzaak van Dopper kon je losse sherrifsterrren krijgen. Je had wel jongens met echte cowboyhoeden maar die kreeg ik niet. Ik mocht wel de zuidwester op die bij vaders plastic regenpak hoorde maar dat leek er toch niet op.
Andere jongens kregen indianenhoofdtooien. Ik was liever cowboy dan indiaan. Cowboy was stoerder. Indianen hadden van die plastic bijltjes en die konden niet knallen. Ik denk dat mijn opa liever had gezien dat ik indiaan was geworden. Van hem kreeg ik op een verjaardag zo'n dik boek van Karl May dat nog bij mij in de kast staat. Ik zal het er 's bij halen. Hier staat het in dat prachtige handschrift van mijn opa. Aan: Goos Verhoef op zijn 8ste verjaardag 17 mei 1960 Opa. Het was te moeilijk ik heb het geloof ik nooit gelezen. Nee een ander boek dat ik ook nog heb staan was me veel liever. Het heette Een cowboy met vacantie. Het was spannend maar ook om te lachen. De hoofdcowboy heette Boneshaker Billy en dat was een lange slungel die kon buikspreken. Dat was zijn wapen. Als hij tegenover een bandiet kwam te staan trok hij niet z'n revolver maar klonk er ineens een stem uit het bos aan de overkant en die riep tegen de schurk: hee jij laat je revolver vallen. Die stem kwam uit de buik van Boneshaker Billy. Heel lang heb ik gedacht dat buiksprekers inderdaad een stem van een hele andere kant kunnen laten klinken wat niet zo schijnt te zijn.
En toen kwam de TV met Bonanza. Mijn eerste absoluut favoriete serie. Mijn grote held was Hoss de dikke zoon. Omdat 'ie dik was natuurlijk. Dat dat bestond: een dikke cowboy. De jongens noemden mij ook Hoss want met het iets te grote vest van vader zag ik er dikker uit dan ik al was. Zoals hij zei: Yes Pa. Het klonk als Yes Poa en dat zei ik ook tegen mijn eigen vader tot die er gek van werd. Mijn Poa leek niet op de Poa van Hoss met die mooie grijze kop en die hele diepe stem. Niet zo lang geleden las ik in de krant dat Poa dood was en dat deed me wel wat. Goodbye Poa heb ik toen zachtjes gezegd weet ik wel.
Dan had je de films met John Wayne maar die vond ik te ouderwets. Zijn hoed en halsdoek vond ik hem net niet stoer genoeg staan. Nee de latere films met Clint Eastwood vond ik beter. Ik hoop trouwens dat ik al die Engelse namen goed schrijf.
En dan is het ineens afgelopen met de cowboys. Niemand vindt er nog een bal aan. Cowboyboeken zijn er ook niet veel meer. Ja ik heb in de Corner de Bronson-reeks en de Western Special boeken in tijdschriftvorm van f 1.95 maar daar heb ik bijna geen klanten voor. Ik heb voor de aardigheid nummer 100 van de Western special getiteld: Maak jacht op Tex Kaintock! gelezen. Maar dat deed me niet veel. Het is allemaal nog hetzelfde de sheriff de revolverheld de bandieten de saloon en de jail. Het verveelt omdat het te bekend is. Nee de Amerikaanse cowboy is uitgeknald in Nederland. De jongens van nu schieten met ruimtevaartpistolen.
Ineens schiet me te binnen dat er nog iets typisch Amerikaans is verdwenen namelijk de Dallas en Dynasty TV-series. God wat waren die een tijdje terug populair. Na een Dallas-aflevering had iedereen het de volgende dag in de zaak erover. Het is toch nog maar een paar jaar geleden dat JR in Nederland als een staatshoofd werd ontvangen? En ineens: over en uit. Dynasty werd nog wel 's middags vertoond maar nu ook niet meer geloof ik. Gek is dat. De mensen hebben genoeg van dat Amerikaanse geknauw. Je ziet nu veel meer Australische films zoals De Vliegende Dokters die ik ook heel goed vind. Maar het populairst in Nederland zou nu denk ik een serie uit Rusland worden als die bestaat. Want het boek van Gorbatsjov zie je nog steeds in stapels liggen. Ik ga dat toch 's lezen. Ook ik heb mijn cowboyrevolver aan de wilgen gehangen.
Auteursrechtelijk beschermd