Een thuis voor gemengdbloedige kinderen
Familiekroniek uit de Cariben
No Tears for Massa's Day door Michael Humphrey Uitgever: John Murray, 191 p. Importeur Nilsson & Lamm, f 44,90
Tessel Pollmann
De historische roman komt terug en de koloniën zijn vaak het onderwerp, omdat een vreemd land en scherpe tegenstellingen thema's voor een boeiend verhaal leveren. Saint Cecilia is zo'n kolonie - het is eiland met een verzonnen naam in het Caribisch gebied. Het heeft veel weg van Jamaica. Daar heeft in dat gebied geboren auteur, de gewezen justitieel. ambtenaar Michael Humphrey, dan ook gewerkt. Humphrey is, zegt de achterflap van zijn roman, niet alleen de schrijver van fictie en van autobiografisch werk, maar ook van het standaardwerk over schelpen Sea Shells of the West Indies. Schelpen zijn dan ook belangrijk in het leven van Cleydon, blanke jongen van een arme familie die zich na generaties heeft opgewerkt tot grootgrondbezitters. Cleydons voorvaderen waren slavenhouder en hun geschiedenis wordt in het eerste deel van de roman verteld. Robert Longford, planter, gaat in 1779 van Grenada naar Saint Cecilia om zijn geluk te beproeven. Het leven op het nieuwe eiland is hard. De grond is zout, de orkaan verschrikkelijk, de oogst klein. De vondst van een verborgen schat van zilveren munten, niet helemaal onwaarschijnlijk op een eiland dat door piraten en weggelopen huurlingen veelvuldig was bezocht, geeft het leven een wending. De plantage groeit: er is geld om de grond te draineren. De eerste slaven worden in dienst genomen. De eerste passie tussen blank en bruin ontstaat. Jonas Longford houdt van het meisje Illana dat hij als concubine bij zich neemt. Saint Cecilia is een eiland waar een soort regime heerst zoals Suriname ook kende: de apartheid is er structureel. De planters willen niet dat zendelingen aan slaven iets leren, laat staan
Vervolg op pagina 16
Auteursrechtelijk beschermd