De boekcorner van... Goos Verhoef!
Het boek dat ik dit keer wilde bespreken heet Magie der Zinnen door Anne Stuart en het is deel 2 uit een nieuwe reeks Temptation geheten (f 3,95 per deel ter introductie f 3,25). Ik weet werkelijk niet wat of ik van dit boek vinden moet. Het ene moment denk ik weg met dat verschrikkelijke klereboek en ben ik echt in staat de tien exemplaren uit de Boekcorner in de vuilnisbak te mieteren. Het andere moment denk ik rustig blijven zo'n boek kan er ook niks aan doen. Ik ben geloof ik te persoonlijk bij dit boek betrokken. Terwijl het een gewoon liefdesromannetje lijkt net als de honderden andere uit mijn Boekcorner.
Wat is er aan het handje. Om te begrijpen hoe het zit vraag ik u het begin van Hoofdstuk 1 te lezen.
‘Er staat iets te gebeuren.’ Sybil Richardson staarde naar de tarotkaarten, die op haar toch al volle bureautje lagen uitgespreid. Ze fronste haar voorhoofd. ‘Ik kan niet uitmaken of het iets vervelends is of juist niet. Het is in ieder geval iets met een sterke invloed.’ ‘Heb je de I Tjing al geprobeerd?’ Leona, die op de vloer naast het rek met wichelroeden zat, keek op. De voorkamers van het oude huis aan Water Street in Danbury, Vermont, bevatten de kantoren van de Vereniging van Wichelaars, beter bekend als VW. In de achterkamer dreef Sybil Richardson haar occulte boekwinkel. Leona was bezig een nieuwe voorraad wichelattributen uit te pakken. ‘Je weet dat de Oosterse vormen van mystiek jou beter liggen.’ ‘De I Tjing was nog verwarrender,’ zei Sybil somber.
Nou heb ik toch weer een kwartier zitten aarzelen voordat ik verder kon. Zal ik het u wel vertellen. Gaat u niet denken wat kan mij de privésores van ene Goos Verhoef schelen? Toch is het volgens mij belangrijk dat u als lezer veel afweet van de boekbespreker. Want als hij een boek afkraakt kan dat best komen omdat hij zwaar heeft gegeten of erg gedroomd. Laat hij dat er dan eerlijk bijzeggen. Sorry hoor mensen dat ik zo kanker op dit boek maar dat komt omdat ik moeilijkheden had met mijn vriendin en die is gisteren het huis uitgegaan en nog niet terug.
Dat laatste is dus bij mij het geval. Corrie is gisteren na een knetterende ruzie weggegaan. Naar haar eigen huis schuinboven neem ik aan want dat had ze nog steeds aangehouden hoewel we in betere tijden het er al over gehad hadden de huur maar op te zeggen. Gelukkig niet gedaan. Want is zie het nog niet zo 1, 2, 3 weer goed komen. Of ruzie... het was meer een explosie van mijn kant. En het is begonnen met het boek Magie der zinnen.
Daar heb je het voordeel van als je de boekbespreker kent. Ik hoef u niet te vertellen hoe het is gegaan. Hoe Corrie in de war was van alle zweeftroep zoals kontakt krijgen met gene zijde klopgeesten pendelen en onder hypnose over je vorige levens vertellen. En hoe het na een tijdje veel beter ging. Niet alleen met haar maar ook met ons. Ze las ook weer gewone boeken. Lekkere liefdesverhalen uit mijn Corner net als vroeger. Nou en toen heb ik haar nietsvermoedend deel 2 van de nieuwe serie Temptation gegeven. En als u dat kleine stukje hebt gelezen dan kunt u raden wat er is gebeurd. Corrie begon prompt weer te zweven.
Toen ik eergisteren de winkel om zes uur had afgesloten en boven kwam zei ze dat er zich een waterbron bevond precies middenonder de huiskamertafel. Ik zag het meteen. Ze had haar wichelroede weer tevoorschijn gehaald. En op de tafel lagen de Tarotkaarten uitgespreid naast een paar guldens en het opengeslagen I Tjing-boek. Allemaal dingen van vroeger waar ik zo'n gloeiende pesthekel aan had gekregen.
Eigenlijk was die open I Tjing het ergste. Weet u wat dat is? Een eeuwenoud Chinees orakelboek dat antwoord geeft op al je vragen. Je stelt een vraag je gooit met munten en uit hoe die vallen kan je een teken berekenen dat je kan opzoeken in het boek. En daar staat dan een tekst bij die iets zegt over jouw vraag. Als je het gelooft. En ik merkte meteen dat Corrie weer rotsvast in de Chinese wijsheid geloofde. Ze had aan het boek de vraag gesteld of het wel goed ging tussen ons. Toen had ze teken 54 gekregen met een bovenste 6! Nou hoe dan ook er stond bij:
De vrouw draagt de mand, maar er zijn geen vruchten in. De man doorsteekt het schaap, maar er vloeit geen bloed. Niets dat bevorderlijk is.
Het ging niet goed tussen ons dat was duidelijk. En Corrie keek mij aan met iets van ja ík zeg het niet maar de eeuwenoude Chinese wijzen en dus is het zo. En daar werd ik op dat moment zo des duivels van dat ik dat I Tjingboek pakte en tegen een muur kwakte. Waardoor een groot porseleinenbord dat daar aan hing (nog van mijn vader van de Bevrijding 5 mei 1945 stond er op) naar beneden kletterde. En ik heb ook heel hard geschreeuwd IK WIL DIT NIET MEER!!! Vergezeld van ernstige vloeken. En toen is Corrie weggegaan met iets in haar houding van met dit lagere verachtelijke soort mens wil ik niets meer te maken hebben.
Voor het eerst in maanden zit ik weer in m'n eentje een avond thuis. Ik ben daarnet even naar beneden gegaan en heb een tubetje Velpon uit de winkel gehaald en geprobeerd het Bevrijdingsbord te lijmen. Maar dat krijg ik nooit meer goed. Ik heb het I Tjingboek opgeraapt dat helemaal uit elkaar was gescheurd. Ik heb nog 's opgezocht wat er staat bij teken 54 met een bovenste 6. De vrouw draagt de mand, maar er zijn geen vruchten in. De man doorsteekt het schaap, maar er vloeit geen bloed. Wat betekenen die zinnen? Geen idee. Maar je wordt er wel somber van. Nee er is niets dat bevorderlijk is voor een beetje leukigheid.
■
Auteursrechtelijk beschermd