De boekcorner van... Goos Verhoef!
Toen ik nog alleen was maakte ik van mijn eten niet veel werk hoewel iedereen op honderd meter afstand aan mij kan zien dat ik een liefhebber van eten ben. Maar ik heb het altijd iets zieligs gevonden om in de keuken van je bord een kunstwerk te maken en het dan de kamer binnen te dragen om het in je eentje op te eten. Nee er moet daar iemand klaar zitten die Ooooh en Aaaah roept. Dus het was vaak een paar aardappels in de pan donderen een pak spinazie en een hamburger ontdooien en klaar was Goos. Nou en dan had ik altijd pannekoekenmeel in huis want voor de zaterdagavond bakte ik nog wel eens een paar goudbruine platte jongens. Daar ben ik behoorlijk goed in. En natuurlijk altijd een pakje soep voor de zondagmiddag. Met een kop tomatensoep luisteren naar Langs de Lijn. Niet dat ik van sport hou maar ik wil wel weten of misschien een van mijn klanten een prijs heeft gewonnen op de in mijn winkel ingeleverde formulieren. Twee jaar geleden won de heer Van der Zanden vijfduizend gulden en dan krijg je gelijk meer aanloop in de winkel heb ik gemerkt.
Nu met Corrie erbij is alles anders. Zeker kwa eten. Alles wat zij maakt ziet er even fleurig uit en smaakt overheerlijk. Ja dat je over de bloemkool nootmuskaat doet wist ik ook wel. Maar de hele keukenkast staat nu vol met flesjes blikjes en potjes en daar zit het geheim in van lekker eten. Scheutje van dit toefje van dat sausje zus garnerinkje zo. Nooit geweten dat er zoveel soorten azijn bestaan. Gisteren met de van Joop de Graaf geleende elektrische boor een gigantisch kruidenrek in de keuken opgehangen. Lukte!
Neem nu alleen de tomatensoep. Corrie neemt ook een pakje maar daar doet zij een paar echte tomaten bij dan een scheutje room en soldaatjes erdoor. Dat zijn blokjes gebakken brood. Smullen geblazen. Als zij bezig is kom ik gezellig aan de keukentafel zitten met een flesje pils erbij. Ik mag haar graag zien kokkerellen. Denk nu niet dames en heren O zit dat zo. Die Corrie is wat Goos betreft alleen goed voor de keuken. Want zo ligt de verhouding niet. We doen alles samen ook het koken maar dat moet ik nog leren. Dus ik zit hele lijsten uit mijn hoofd te stampen. Twee eetlepels azijn plus een eetlepel olijfolie plus een beetje honing plus wat gedroogde marjolein en je krijgt een prima marinade voor het vlees van de volgende dag. Want als je het vlees een nacht weg zet in die marinade wordt het veel lekkerder. Weet u wat ik luxe vind? Aardappels in de folie gewikkeld. Daar serveer ik dan een kruidenboter bij. Gewoon een lik boter met wat tijm of bieslook uit het kruidenrek erdoor.
Nou en dan eten we binnen op één van de vier nieuwe tafelkleden die Corrie heeft gekocht met echte servetten erbij en dan zetten we een kopje koffie waar ik een lekker sigaartje bij rook en dan wassen we samen af en dan beginnen we aan het avondhapje. Het is namelijk zo dat ik een heel leuk boek heb gevonden dat Heerlijke hapjes heet. Het kost slechts f 9,90 en er staan honderd recepten in. De foto's van al die gerechten zijn wel zo echt dat het water je gewoon in de mond loopt als je het ziet. Om beurten maken Corrie en ik daar wat uit. Is het mijn avond dan heb ik natuurlijk 's ochtends al besloten wat ik ga maken zodat ik de goeie spullen in huis heb gehaald. Om het spannend te houden werken we het boek niet in volgorde af. Ik kies iets uit dat niet al te moeilijk is. Dus als ik lees bij de Envelopjes met vis: 1. Rol het bladerdeeg op een licht met bloem bestoven werkvlak uit en snijd vier vierkanten van 13 centimeter. Leg ze op een natgemaakt bakblik. Dan sla ik dat over. Daar ben ik nog niet aan toe. Maar de Waldorfsalade met peer is aardig gelukt al zeg ik het zelf. Mijn collega-winkeliers weten niet wat ze meemaken. Sta ik bij groenteboer Van Zijl 75 gram witte druiven twee stengels bleekselderij een rode paprika en verse dragon te bestellen. Om me te zieken zegt Van Zijl dan nog wel En nog een paar pakken Iglo spinazie Goos? Maar ik zie dat zijn vrouw het wel leuk voor me vindt.
Om een uur of tien 's avonds is het tijd voor het Heerlijke Hapje. Dan zet ik de Waldorfsalade met twee bordjes en een brandende kaars op het grote dienblad doe de kamerdeur open en maak ik een hard trompetgeluid. Corrie doet meteen de tv uit en dan gaan we lekker zitten proeven en vertel ik hoe ik het gemaakt heb. En bespreken we de dressing en hoe die ook nog anders kan. Met zure room geraspte courgette en gehakte geroosterde pinda's bijvoorbeeld.
Gisteravond was het Corries beurt en zij had Japanse Niertjes gekozen. Lekker pittig in een marinade van ketjap sherry honing bouillon knoflook en kruidenpoeder. Corrie had nog nooit zo'n oosters gerecht gemaakt maar omdat zij een tijd alternatief heeft gegeten (van dat zweefeten is ze nu helemaal af) durft zij nu ook meer zegt ze. Ze had de niertjes echt op z'n Japans afgemaakt met bovenop uit een sla-uitje gesneden parapluutjes en uit een wortel kleine oranje hartjes. Zo mooi.