Vrij Nederland. Boekenbijlage 1987

De boekcorner van... Goos Verhoef!

Wat is een goed boek? Wat bedoel je als je zegt die en die is een goeie schrijver? Je zou zeggen dat ik dat moet weten. Ja anders schrijf je niet elke week in de boekenbijlage van een sjiek weekblad hoe andere mensen tegen bepaalde boeken aan moeten kijken. Nou ik zal het maar zeggen. Tot een tijdje terug wist ik dat niet. Had ik geen idee. Waarom vind je het ene boek goed en het andere zozo? Ik zei gewoon tegen een klant als die stond te aarzelen met een boek in de hand neemt u het maar gerust want het is een goed boek. Sinds ik zelf probeer een boek te schrijven ben ik niet meer zo zeker van mijn zaak. Ik ben pas bij hoofdstuk twee en het wordt steeds moeilijker. Vroeger toen ik een boek las werd ik meegesleept door het verhaal en lette ik niet zo precies op wat er stond. Nu ga ik zin voor zin lezen en denk ik verzin het maar even zeg. Stel een hoofdpersoon zit in een kamer en hij moet een boodschap doen. Dan kan je schrijven Hij zat in de kamer en hij ging weg om een boodschap te doen. Maar je kan het ook anders doen. Rusteloos zat hij aan de grote tafel in de voorkamer zich een beetje te vervelen. Ik zou wel trek hebben in een sigaretje dacht hij bij zichzelf maar helaas ik heb m'n laatste gisteravond bij die spannende film op de TV opgerookt. Weet je wat? Ik ga even een pakje sigaretten halen bij Sigarenmagazijn Goos Verhoef! Weer een beetje opgeklaard door de gedachte aan het geurige rokertje stond hij op trok zijn jas aan en verliet fluitend het huis. Zo kan het ook. Je moet het een beetje versieren. Die tierelantijnen maken een boek goed of niet denk ik nu.

Is een duur boek beter dan een goedkoop? Helemaal niet. Ik zal twee voorbeelden geven om dat duidelijk te maken. Ze komen uit de goedkoopste boeken die ik in mijn Corner heb. Het eerste stukje is uit een John Sinclair-deel. Het heet Grafkelder van de jammerende zielen en kost f 1,95. Een waanzinnig verhaal vol geesten spoken duivels en demonen. - Het is voorbij, Jane... Ik legde mijn hand tegen haar wang. Haar blik brak, op dat moment had ik het gevoel, dat ze het zou opgeven. En dat deed ze ook. Ze knikte, haar gezicht ontspande, en de rest van de doodsnevel verdween, gleed me voorbij, terug de dobbelsteen in. Er viel me een steen van het hart, ik was zo blij, dat Jane terug redelijk geworden was. - Dank je! fluisterde ik, toen ik alles terug normaal kon zien. Was Suko werkelijk terug in orde? We wisten het geen van allen, we konden het alleen hopen, en ik legde mijn kruis op zijn lichaam. Maar ik was er zeker van, dat de Naamloze het niet zou opgeven en vast al terug nieuwe plannen uitbroedde...

Duidelijk toch? De schrijver wil de lezer laten meegriezelen maar je moet er om lachen. Hier is het waar: een goedkoop boek dat goedkoop is geschreven. Toch heb ik er klanten voor die het hartstikke spannend vinden dus mij zal je in de winkel niet horen zeggen dat ik het niks vind. Nu het tweede voorbeeld. Het komt uit deel 87 van de Tulp Romance, originele romans van Nederlandse auteurs. Titel: Geknipt voor de liefde door Emma Jensen. Hoofdpersoon Karin zit 's avonds over te werken in de modewinkel van haar vader. In ieder geval was het voor vanavond genoeg geweest, besloot ze, terwijl ze de stofrollen oppakte om ze in de kast bij het magazijn te bergen. Karin baande zich een weg tussen de rekken met kleren, die als donkere silhouetten het publiek van de volgende dag afwachtten. Als een schim zag ze zichzelf in een van de vele passpiegels die in de zaak stonden opgesteld. Het magazijn grensde aan de achterzijde van de winkel, waarvoor ze een trapje van enkele treden moest nemen. Met de stofrollen tegen zich aangedrukt stootte ze de deur open en kon met haar neus het lichtknopje indrukken. Een moment later floepte een rij TL-lampen aan. Ze knipperde even onwennig met haar ogen tegen het helle licht. Etalagepoppen stonden verstijfd temidden van dozen, rekken en allerlei materiaal, waarmee de etalages konden worden opgesierd. Om zich heen kijkend of alles in orde was, kreeg ze opeens zin om Wim te bellen. Misschien was hij nog te strikken voor een borrel in de stad. Wat gezelschap zou haar goed doen.

Kijk dat bedoel ik nou. Hier moet iemand een kamer uit maar met hoeveel details is dat beschreven. En dit kan ik toevallig wel beoordelen omdat het over een winkel gaat en ik weet hoe anders de sfeer 's avonds is als overdag. Je eigen zaak krijgt dan inderdaad iets geheimzinnigs. En als ik met een stapel sigarendozen naar mijn magazijntje ga doe ik ook altijd met mijn neus het licht aan. Dat is goed schrijven! Die Emma Jensen kan het volgens mij. Al zal ze voor haar Tulp Romance nooit de AKO-prijs krijgen. En wat kost dat boek? f 1,90! Dat is toch niet te geloven! Voor nog geen twee gulden krijg je een complete roman plus nog twee spannende korte verhalen plus een groot kruiswoordraadsel plus een paar getekende moppen. Waar doen ze het van. Dus dames en heren (ook als u niet meer rookt) bezoekt eens de Boekcorner van de tabakswinkelier bij u in de buurt. Voor de boeken daar geldt: Goedkoop is geen Duurkoop.