Turner
Vervolg van pagina 13
hij, ‘heb ik me door de zeelui aan de mast laten snoeren om ernaar te kijken; ik heb vier uur vastgesnoerd gezeten en verwachtte het er niet levend af te brengen, maar ik voelde me verplicht verslag te doen wanneer dat wel gebeurde. Niemand hoeft het mooi te vinden.’ Weinig mensen vonden dat ook, maar: in dit stadium van zijn carrière werd hij in brede kring voor gek versleten. In zijn koppige geloof in zijn eigen visie en in zijn isolatie is Turner de eerste van de grote moderne kunstenaars, en een van de meest heroïsche.
Van Turners lange, produktieve carrière en het immense terrein dat hij bestrijkt, kan alleen een idee worden gegeven in een boek van deze lengte. Andrew Wilton, die conservator is van de Turner-collectie bij de Tate Gallery, geeft een ondubbelzinnig chronologisch verslag van het leven van de kunstenaar, gekoppeld aan de diverse stadia en van zijn artistieke ontwikkeling van zijn carrière. Hij doet geen poging tot originele kritische beoordeling maar vertelt ons wat Turners tijdgenoten van hem dachten en geeft al de kleurrijke anekdotes over hem. De reprodukties zijn goed en omvatten een aantal van Turners minder bekende werken. Aangezien zijn aquarellen in reproduktie veel bevredigender zijn dan zijn olieverfschilderijen, die natuurlijk moeten worden gezien, is Wilton zo verstandig geweest een ruime selectie van die eerste te geven.
Dit is een goede algemene inleiding tot een boeiend kunstenaar, een trots maar pretentieloos man die graag taferelen schilderde van een enorme overvloed maar wiens persoonlijke voorkeuren uiterst eenvoudig waren; een man die hield van kinderen, vissen en het gezelschap van zijn vakbroeders; een man die zichzelf de nederige dienaar voelde van de genialiteit waarmee hij was begiftigd.
■
Auteursrechtelijk beschermd