De boekcorner van... Goos Verhoef!
Mensen opgelet. Volgens mij gaat uw Goos in deze aflevering van zijn Corner iets heel belangrijks meedelen. Iets dat belangrijk is niet alleen voor de boeken die in Nederland verschijnen maar voor alle boeken over de hele wereld! Ik heb een absoluut wereldnummer bedacht en ik ben natuurlijk gek dat ik het hier zomaar weggeef maar wat kan mij het schelen. Ik vind het veels te leuk om te vertellen en ik weet dat deze Bijlage door veel mensen uit het boekenvak wordt gelezen dus laten die er hun voordeel maar mee doen.
Genoeg van de toren geblazen waar gaat het om. Nou. Mij is namelijk opgevallen dat de dames en heren uitgevers in een bepaald boek veel over dat boek vermelden. Wie het geschreven heeft uiteraard maar ook wie de omslagen heeft gemaakt waar het gedrukt is ja ook als ze sjiek willen doen op wat voor soort papier etcetera. Maar het allerbelangrijkste zetten ze er niet op en dat is hoeveel tijd de lezer nodig heeft om dat boek uit te lezen. Want daar draait het bij een boek toch alleen maar om? Hoe lang de lezer met dat boek onder de pannen is? Laten we wel wezen. Kijk en dat vergeten de uitgevers. Die drukken wel de prijs op hun boeken maar de lezers kunnen niet zien of ze wel waar voor hun geld krijgen. En soms wordt de lezer ook regelrecht bedonderd. Laat de uitgever een boekje van niks met grote letters en veel wit eromheen opblazen tot een dure pil die de lezer in een half uurtje uit heeft. En wie zitten er met de gebakken peren? Wij. De Boekverkopers. Nou Goos wat een nepboek was dat zeg. Had ik zo uit. Als je nog 's wat weet. Nou mevrouw Huppelepup of meneer Zusenzo neemt u dan dit boek. Kijk 's hoe dik. Daar bent u zeker vijf uur zoet mee. Ja zo gaat het toch?
En nou komt mijn idee. Trompetgeschal en tromgeroffel. Zet voortaan op elkboek de zogenaamde GLT en GLT betekent de Gemiddelde Lees Tijd! Eigenlijk kwam ik er op toen ik gisteren weer 's een videofilmpje had gehuurd. Daar zetten ze het er wel op. Speeltijd: 85 minuten in kleur. Kijk en dat is lekker want dan kan je je avond een beetje indelen. Zie je in krant of gids dat er op de echte buis een Derrick komt dan weet je van nou na het eten kan ik nog eerst die video draaien. De slimmeriken onder u klokken nu hoonlachend achterover. Ha ha die Goos vergelijkt een videoband met een boek. De tijd die een film duurt kan je gewoon meten maar de leestijd van een boek die iedereen in zijn eigen tempo leest...? Ja ho. Daarom noem ik het ook de Gemiddelde Lees Tijd. Want ik zeg dus: lees 1 minuut in een boek en tel dan het aantal gelezen woorden. En noem dat een soort standaard leestempo. Ik heb het een paar keer geprobeerd en ik kwam steeds uit op hetzelfde namelijk 290 woorden per minuut. Ik las in een rustig tempo en ik nam een beetje moeilijke tekst namelijk het begin van Tegen beter weten in deel 14 uit de serie Turbo-King, Cowboys van de highway. Dat begint zo. ‘We hebben maar twee machines in deze orde van grootte,’ zei Gene Crowley, technisch leider van de Northern Engineering Corporation te Jackson Hole, Wyoming. Jim Stonewall en Chris Morris zaten tegenover de boss in diens bureau.
‘Als ik het goed begrepen heb, zijn het boorapparaten?’ vroeg Jim Stonewall. Crowley knikte. ‘Ja, rijdende horizontale freesboren om precies te zijn.’ Enzovoorts. Persoonlijk ken ik geen Engels dus ik moet die namen er even inprenten maar dat zit allemaal in mijn tempo van 290 woorden per minuut opgesloten. Als we dus afspreken dat dat de internationale maat wordt voor het lezen van een boek dan is het bepalen van de GLT een fluitje van een cent. De uitgevers weten natuurlijk precies hoeveel woorden er in hun boeken staan. Die worden door de computer geteld. Gedeeld door 290 = de GLT! Simpel als wat. Voor de Truckersroman die ik dus onderhanden had moest ik zelf nog een hoop rekenen met bladzijdes en kolommen tellen maar daar kwam uit dat de GLT twee uur was. En als u dan bedenkt dat het hele boek f 1,95 kost dan zeg ik nog geen twee gulden voor twee uur lezen dat is niet duur. Een videofilm kost vijf gulden huur en een bioscoopkaartje wel twee keer zoveel. Met de GLT weet de lezer eindelijk waar hij aan toe is. Hij hoeft maar één keer een boek te lezen en daarbij op de klok te kijken hoe lang hij erover doet en die tijd dan te vergelijken met de GLT die buitenop staat en hij weet hoe zijn ELT (Eigen Lees Tijd) is. Moeilijk? Nee toch.
Meneer Vastenhoud bijvoorbeeld is oud-taxichauffeur en gek op de Truckersromans zie boven waarin met een bobtail met zeswielaandrijving over de Amerikaanse highways wordt gescheurd en Jim en Chris krijgen niet alleen met bandieten te maken maar ook met de smokeys. Dat zijn politieagenten heb ik geleerd. Meneer Vastenhoud leest twee keer zo langzaam als ik schat ik. De GLT is dus twee uur maar zijn ELT wel vier uur. En dat alles voor slechts f1,95. Is het niet fantastisch? Zo. Dat was mijn idee. Eigenlijk zou de Consumentenbond er iets mee moeten doen. Want de lezers hebben recht op hun GLT vind ik. Dat zou officieel moeten worden geregeld. En wee de uitgever die sjoemelt met de leestijden. Die zou nooit meer een boek mogen uitgeven.
Dit stukje telt 968 woorden. De GLT is dus 3,3. Klopt het een beetje? Hebt u iets meer dan drie minuten over het lezen gedaan?