Vrij Nederland. Boekenbijlage 1987

De boekcorner van... Goos Verhoef!

- Goeiemorgen Goos poei poei wat een weertje. Zullen we het dan eindelijk mogen beleven dat het een beetje lente wordt.

- Dag mevrouw de Beus nou zegt u dat wel het gaat nu toch eindelijk gebeuren hoor. Zelfde maar weer doen?

- Twee Caballerootjes en een pakkie Drum. Doet er extra vloetjes bij anders heeftie daar weer wat op te kankeren. En voor mij zo'n zakkie kom hoe heet dat van die vissersdrop die hele sterke dat je bijna uit je schoenen waait zo sterk.

- Met menthol? Is net even wat frisser.

- Ja doe maar. Want dat kan ik wel gebruiken wat frissers gottegot.

- Hoedat mevrouw de Beus?

- Nou ik had toch verteld van mijn zwager dat die was opgenomen? Gaan ze opereren maar ik vertrouw het niet.

- Niet?

- Ze zeggen niks en dat vertrouw ik niet. Ik zeg tegen Nel m'n zuster wat zeggen ze dan? Ja niks en dat vertrouw ik niet dat ze niks zeggen.

- Nee, nee.

- Als het niks ernstigs was zouden ze het wel zeggen. Maar ze zeggen niks en dat vertrouw ik niet. En als het niks bijzonders was zouden ze niet opereren zou je zeggen.

- Nee zouden ze niet doen.

- Hoewel. Je kan tegenwoordig alles verwachten. Ze opereren soms de kleinste dingetjes. Ja de bedden moeten vol en de heren dokters schrijven wel.

- Zo is dat.

- Ik zeg tegen Nico wat vind jij daar nou van. Nou die vindt er niks van. Die vindt nergens iets van. Dit zit nou al drie jaar de godganse dag aan de keukentafel shaggies te roken waar ik wel 's stapel van word mag jij gerust weten Goos.

- Het valt niet mee.

- Wat je zegt. Nou Goos we gaan weer 's op huis aan. Bedankt hè.

- U bedankt en tot ziens maar weer.

Die mevrouw de Beus bestaat niet echt maar ik heb dit gesprek uit mijn hoofd opgeschreven om u te laten zien hoe zoiets gaat. En zo gaat het tientallen keren per dag. Moet u's opletten wat ik zeg. Dat is niet veel en dat doe ik expres. Want de mensen vertellen je alles. Hun hele hebben en houden leggen ze op je toonbank maar ik heb geleerd me daar niet zoveel mee te bemoeien. Je mag geen partij trekken want voor je het weet komt mevrouw de Beus thuis en zegt tegen haar Nico nou Goos zei ook dat je maar een strontvervelende lamzak ben en krijgen we hier Nico die de winkel komt verbouwen. Dus hou ik mij op de vlakte. Toch sta ik er om bekend dat ik zulke goeie raad geef bij moeilijkheden. Bedankt voor het fijne gesprek zegt zo'n mevrouw de Beus wel 's terwijl ik niks anders dan o ja? of zo zo heb gezegd. Het is dus meer luisteren wat ik doe en dat is vaak meer als genoeg. Maar stel u nou 's voor dat ik heel wat anders zou terugzeggen. Dus zal ik nou nog 's zo'n klantengesprek opschrijven. Let op. Geintje.

- Goeie morgen Goos poei poei wat een weertje. Wordt het nog wat met die zon denk je?

- Mevrouw de Beus, de beste zon is ‘je blij gezicht’.

- Nou ik geloof er niet meer in godsamme wat een nattigheid.

- Ik geloof in de goedheid van de mensen, zoals ik geloof in de lente als ik de katjes zie bloeien.

- Dan moet jij 's met mij naar huis komen en een dag ene Nico meemaken kijken of je dan nog gelooft in de goedheid van de mensen.

- Als je kwaad denkt zul je kwaad doen, stoot je af en maak je mensen slecht. Als je goed denkt ga je de ander waarderen en zeg je: ‘Je mag er zijn, je bent de moeite waard!’

- Dominee Goos in de bocht. Geef me maar gauw een pakkie Drum want meneer Nico zit weer zonder. Die verrookt z'n halve uitkering.

- Als je blij kan zijn met een bloem, met een lach, met het spel van een kind, dan ben je rijker en gelukkiger dan een miljonair die alles heeft wat hij zich dromen kan, maar die aan niets meer vreugde beleeft omdat zijn eigen rijkdom hem aan banden legt. Niet het bezit maakt rijk, maar wel de vreugde.

- Maar je wil wel dat ik betaal toch? Nou Goos het beste ermee.

- Verzoen je met het leven mevrouw de Beus. Je hebt maar één huid. Je kunt niet meer in een andere huid geboren worden.

Wat ik terugslijm is wel eng vindt u niet? Ik zal het maar zeggen. Ik heb mijn antwoorden overgepend uit een boekje. Het heet Zomaar voor jou en is geschreven door Phil Bosmans. Die man heeft al heel wat boeken geschreven en die worden met honderdduizenden verkocht. De mensen vreten ze. Ook in het buitenland. Van menslief, ik hou van jou zijn er al twee miljoen verkocht! Snapt u het? Ikke niet. De mensen willen niet meer in zo'n grote kouwe kerk zitten. Ze willen lekker thuis blijven met zo'n boekje van Bosmans. Misschien is het dat.