De boekcorner van... Goos Verhoef!
Baronesse Mathilde van Lindenveldt Buys wordt voor een overal behoed doordat Maurits van Rijn van Daalen ten tonele verschijnt. Hij blijft bij haar, omdat zich dan veiliger voelt en na verloop van tijd besluiten ze te trouwen. Lennart Geling, een toevallig kampeerder, waarschuwt Mathilde voor haar aanstaande echtgenoot, maar ze slaat zijn raad in de wind en wil niet inzien, dat Maurits het niet serieus met haar meent.
Deze korte inhoud staat op de eerste bladzij van Kasteelroman nummero 837 onder de titel Jacht op een erfenis en vooral die laatste zin vind ik jammer. Driekwart van het boek denk je namelijk dat Maurits het wel serieus met Mathilde meent. Als je al van tevoren weet dat Maurits het niet serieus met haar meent is de lol van het lezen er een beetje af. Het aardige van het boekje is dat je het fijn vindt voor Mathilde dat ze zo'n serieuze jongen als Maurits is tegenkomen. Dat gun je haar. En dan ineens valt die Maurits door de mand. Maar gelukkig is daar Lennart Geling die een losbol leek maar als er tenslotte een is die het serieus met Mathilde meent dan is hij het wel. Als ik in deze Boekenbijlage wel 's stukjes probeer te lezen van collegaboekbesprekers valt me dat ook op. Dat ze vaak het hele verhaal navertellen wat ik flauw vind. Kraak het boek af of hemel het op dat schijnt nut te hebben zeggen ze maar laat ook nog wat aan de lezer over. Sorry hoor. Het is hetzelfde als de TV-omroepster de hele film al gaat vertellen voordat hij begint. Ik weet dan niet hoe vlug ik op dat knopje van de afstandsbediening waar dat luidsprekertje op staat moet drukken zodat het geluid tijdelijk uitvalt. Dat knopje is daar volgens mij speciaal voor.
Het was lang geleden dat ik een Kasteelroman had gelezen. In het begin las ik ze wel om mijn klanten advies te kunnen geven maar na zo'n nummertje of honderd dacht ik dat het altijd hetzelfde zou blijven. De jonge gravin die van haar pipa de oude graaf niet mag trouwen met de jonker van het kasteel even verderop maar dan op een dag valt zij van haar paard en wordt zij door de jonker opgeraapt en een week later zit zij op te knappen in de tuin en kust hij haar en op het grote bal maakt de oude pipa hun verloving bekend. Van dat werk. Het is een van de series uit de Favoriet-reeks zoals ook Dr. Anne Maas Dr. Dick Faber de Society-Romans en de Moederliefde-reeks. De Dokterromans zijn al aan deel 920 toe. Het zijn eigenlijk geen boeken maar tijdschriftjes met 65 bladzijdes. Ze kosten slechts f1,95 en ik heb er al jaren veel trouwe klanten voor. Het zijn vaak mensen die niet meer dan die f1,95 aan boeken kunnen spenderen of u het gelooft of niet. Dus mij zal je niet horen meesmullen van Ha Ha zo'n flutkasteelromannetje.
Neem mevrouw Taling. Toen zij nog kon lopen kwam zij elke veertien dagen haar Kasteelroman halen. Als er nu een nieuwe uitkomt ga ik die altijd zelf even langsbrengen. Dat zeg ik hier niet zodat u denkt van zo die Goos is een goeie jongen die oude dames helpt want zoveel moeite is het niet als u weet dat zij hier om de hoek woont. Ik doe het ook een beetje voor haar overleden man. De oude heer Taling was een zeer vriendelijke baas die hier jaren zijn pakje pijptabak kwam halen en de nieuwe Kasteelroman voor zijn vrouw. Voor mij een rokertje en voor mijn vrouw een lezertje zei hij dan altijd. Mevrouw Taling heeft ook van die vaste zinnen. Als ik bij haar binnenkom met de sleutel die... maar dat zeg ik niet waar die ligt dan zegt zij altijd over de vorige Kasteelroman het was weer baaie mooi Goos. Zij ligt op bed voor het raam zodat zij wat gezelligheid heeft aan de drukte op straat. De mensen die het weten zwaaien allemaal naar boven. En als er een optocht is in de wijk marcheert de gymnastiekvereniging waar haar man penningmeester van was speciaal door haar straat. De jongens en meisjes in hun witte kleding kijken op commando naar boven en zwaaien ook. Zij geniet van een Kasteelroman. Zij leest er een week in. TV gaat haar te vlug. Een serie moet meer als tien delen hebben wil zij een beetje weten wie wie is. En nog stelt zij mij vragen alsof ik die Kasteelroman zelf heb geschreven. Die Maurits is toch zo'n aardige jongen zegt zij bijvoorbeeld. Ja zeg ik dan totdat blijkt dat Maurits het niet serieus met haar meent. Want in zo'n geval is het weer wel fijn dat er een korte inhoud vooraf staat.
De laatste keer klaagde mevrouw Taling dat het boek zo spannend was dat ze er niet van had kunnen slapen. Vandaar dat ik dat deel maar 's helemaal heb gelezen. En inderdaad. Het is niet alleen maar rozengeur en manenschijn meer. De Kasteelroman is gemoderniseerd. Baronesse Mathilde kan haar kasteel nauwelijks nog onderhoud. De oude huishoudster en haar man de butler kan zij niet betalen maar die willen alleen kost en inwoning. Gelukkig erft zij aan het eind elf miljoen gulden dus zit zij weer op rozen. En met Lennart Geling erbij gaat de maan ook weer schijnen. Maar er zit spanning in. Die Maurits werkte bij een notaris en wist van die erfenis en zo heeft hij zich bij haar proberen in te likken. Om haar bang te maken pleegt hij zogenaamde inbraken. Wel verdraaid. Doe ik het zelf. Vertel ik ook het hele verhaal. Nou ja. Als u dit leest is nummer 838 al verschenen De gravin en de kelner en die moet u zelf maar proberen.
De Kasteelroman is een soort Detective geworden en dat is niks voor mevrouw Taling. De volgende keer zal ik een Society-roman voor haar meebrengen en een Moederliefde. 's Kijken of zij na jaren Kasteelromans nog kan wennen aan iets nieuws.