Vrij Nederland. Boekenbijlage 1987

De boekcorner van... Goos Verhoef!

Het was heel vervelend wat ik had. Ik ga hier niet uitleggen hoe of wat dat lijkt me niet zo smakelijk maar het vervelendste was de jeuk. Soms was de jeuk niet te pruimen en moest ik even naar achteren om de jeukplek met een nat washandje te bedeppen wat om een uur of vijf 's middags met zes klanten in de winkel een moeilijke zaak is. Hoe ik er aan gekomen ben weet ik niet en daar werd ik van dokter Stolwijk ook niet wijzer van maar jeuk is geen pretje dat weet ik wel. Je denkt bij jeuk ook aan enge dingen. Krijg je al jeuk van iemand een hand geven? Of krijg je jeuk van op een vreemde bril zitten? Dat idee doet mij al jaren een vreemde bril grondig met papier afwrijven voor ik er op plaats neem. Maar ik had volgens mij in geen tijden op een vreemde bril gezeten. Of komt het van het geld dat elke dag door mijn vingers gaat? Zou heel goed kunnen maar om nou plastic handschoenen te gaan dragen dat doe je ook niet.

De plek werd roder en er kwamen blaasjes op en de jeuk werd niet te harden dus ik op een avondspreekuur naar dokter Stolwijk. Op van de zenuwen want voor ik naar de dokter ga moet er heel wat aan de hand zijn. De laatste keer was drie jaar geleden toen ik een vermageringskuur tevens tegen kanker uit de Privé had gevolgd waar ik niet goed van was geworden en mevrouw Waanders die het had gezien de dokter liet komen. Dokter Stolwijk heeft mij toen officieel verboden ooit nog te vermageren wat ergens wel een opluchting was want ik had negen kuren gedaan zonder een kilootje af te vallen. Dokter Stolwijk is van de oude stempel met zijn halve bril en zijn grijze kop en zijn praten is meer brommen dus je moet goed opletten als hij je medicijnen niet voorschrijft maar commandeert dat is het meer. Ik mag hem graag en me aan hem vertonen zonder kleren aan is geen probleem alleen maar hopen dat zijn knappe assistente dan niet toevallig binnenkomt want dan ga ik liever door de grond. Dokter Stolwijk keek even naar de bewuste plek en bromde toen aha daar hebben we een... volgde een moeilijke spreuk. Op slag vallen je zenuwen weg omdat je weet dat je niks bijzonders hebt. Ben je zo van af blafte dokter. Slechts vier tabletten kreeg ik die ik op één dag om het halfuur moest innemen en klaar was Kees. Ik mocht die dag geen alcohol nuttigen en geen auto rijden verstond ik nog. Vanwege de bijwerking als maagpijnen en duizeligheid. Over die bijwerkingen wilde ik altijd al meer weten. Bijvoorbeeld. Is het waar dat als je iets neemt tegen griep of verkoudheid je elke keer een gaatje in je maag brandt wat ze wel zeggen? Of kan het kwaad dat als ik iets neem tegen de zenuwen dat mijn tong zo dik wordt dat het wel lijkt op een verdoving bij de tandarts? Zou ik dokter Stolwijk willen vragen maar helaas geen tijd.

Daarom ben ik zo blij met het grote blauwe boek dat in de nieuwe doos met te bespreken boeken zat. Het heet Elseviers Geneesmiddelen Almanak '87 en dat bevat een volledig overzicht van de belangrijkste in Nederland verkrijgbare verpakte merkgeneesmiddelen met volledige patiënteninformatie. Nou smullen hoor. Het lijkt wel zo'n tuingids waarmee je bloemzaden en bollen kan bestellen. Alle medicijnen zijn namelijk in kleur afgebeeld. De doosjes en de strips en de flesjes maar ook de pillen en capsules en dragees zelf. Wat een mooie kleuren en namen! Het oranje van de tabletten Dolocid. Het paars van de pillen Dagynil. Het blauw van Blocadren. Het bruin van Sennocol. Ooit gehoord van Urocedulamin? Of van Vermox of Primperan of Oxazepamum of Monotrim of Fucidin? En dan kan je lezen waartegen die medicijnen zijn en denk je voortdurend laten we hopen dat het nooit nodig zal zijn. Mijn anti-jeukmedicijn heb ik gauw opgezocht en stond er in compleet met bijwerkingen Gauw ook even het overbekende middel tegen griep gelezen. Nou hou je vast. Regelmatig: Maagklachten, bloedverlies in maag of darm, verhoogde bloedingsneiging. Bij langdurig gebruik: kans op bloedarmoede. Zwarte verkleuring van de ontlasting kan duiden op bloedverlies in de maag of darm. Zo. Dat neem ik van zijn levensdagen niet meer in. Krijg ik voortaan griep dan doe ik de zaak dicht en duik in bed met een hete kwast. Valt me trouwens toch op dat van heel veel geneesmiddelen je maag naar de ratsmodee kan gaan. Ik heb het hele boek nagelezen op alle Bijwerkingen want dat vind ik toch het gekst. Middelen die je moeten genezen maken je ergens anders ziek. Zal ik 's een paar dingen opschrijven die je kan krijgen van geneesmiddelen? Houdt u wederom vast. Irritatie van de keel, heesheid, stemverlies, opvliegingen, wazig zien, kleurvlekken, lichtflikkeringen, neerslachtigheid, pijnlijke borsten, jeuk (!), geelzucht, hartkloppingen, ernstige diarree met bloed- en slijmvermenging, acné, iets toenemende haargroei, stemverlaging, bultjes, lusteloosheid, botafwijkingen, lichtblauwe urine, trillende handen, angstgevoel, spierzwakte, zwelling van gelaat, stuiptrekkingen, slappe benen. Dank u wel dokter. Dank u wel chemische industrie. Ik ga minder roken. Ik eet te weinig groene dingen en ik ga elke avond een blokje om ben ik van plan. En ik ben heus niet zo'n zweefkees van aan mijn lijf geen dokter en naar de handoplegger lopen of naalden in je voorhoofd laten steken wat veel mensen doen. Ik ben maar wat blij dat ik in één dag met vier pillen van die jeuk onder mijn rechteroksel af was. Maar nooit meer bij wissewasjes huppetee slikken maar.

Ja u las het goed. Die jeuk zat onder mijn rechteroksel. Ik durf te wedden dat veel van u lezers aan hele andere plaatsen dachten. Had ik u even tuk? Kijk dat zijn nou van die geintjes waarmee ik bij het schrijven in mijn eentje vreselijke lol kan hebben.