De Wegen van de Heer
Vrienden van uitgeverij Meulenhoff krijgen Jan Siebelinks novelle Ereprijs. Het boekje is zowel om de inhoud als om de vorm - gebrocheerd met fraaie flappen - uiterst begeerlijk. In het lange verhaal (53 bladzijden) is de oude Siebelink terug, de Siebelink van dat zo klassieke en ontroerende verhaal Witte chrysanten. Ook Ereprijs, de titel duidt erop, gaat over de eerlijke en nederige handel in bloemen en planten. Een beetje crazy is het verhaal wel, maar net als voor het docentencorps van het Willem de Zwijger College te E., middelgrote provincieplaats in de nabijheid van bossen, is ook voor de lezer de leraar Oscar Kristelijn onvergetelijk. De ogenschijnlijk bescheiden maar intussen zeer ambitieuze mavo-leraar Kristelijn ziet waar het behalen van een MO-B-akte Frans en doctoraal examen - het echte doctoreren wil niet lukken - toe leidt: zijn zucht naar het hogerop klimmen brengt hem in een verdorven schoolmilieu, waar de dames (de gymnastieklerares; een hoogst aantrekkelijk vrouwelijk lid van het curatorium) Kristelijn op het verkeerde pad pogen te verlokken, maar Kristelijij hoort het woord van zijn Heer (‘Heer ai maak mij uwe wegen, door Uw Woord en Geest bekend/Léé-éér mij hoe die zijn gelegen en waarheen G'uw treden wendt’) en neemt het besluit tot een ootmoediger bestaan: hij wordt bloemenkoopman. De sentimentele historie wordt verteld door een collega, die zich opwerpt als een alwetende verteller. Soms spreekt hij Oscar vermanend toe. Dat ziet er in verteltechnisch opzicht niet zo heel geloofwaardig uit, maar de komieke effecten die het geeft, passen bij het genre: een groteske.
DS
Auteursrechtelijk beschermd