Verantwoordelijkheid
Eén van de kernwoorden in Sonja Witsteins leven was ongetwijfeld: verantwoordelijkheid.
Durlacher: ‘Haar wetenschappelijk werk, haar publikaties waren in zekere zin heel streng van opzet. Ze deed alles zeer consciëntieus, er mocht geen steekje vallen. Ze had een grote afkeer van gebrek aan integriteit. En van geestelijke slonzigheid. Ze was bijvoorbeeld erg op een figuur als John Stuart Mill gesteld. Ze hing een zeker liberalisme aan, maar dan een liberalisme in de allerbeste zin van het woord. Haar gevoel voor verantwoordelijkheid ging zo ver dat ze regelmatig dieren uit het asiel haalde. Dieren die door anderen waren opgegeven, daar diende je voor te zorgen, vond ze. Dat verantwoordelijkheidsgevoel ging wel eens te ver. Het perkte haar leven in. Zo gebeurde het wel eens dat ze nauwelijks van huis kon omdat ze voor een paar invalide honden moest zorgen.’
Meinderts: ‘Ze was een zeer intellectuele, intelligente vrouw, met een hele verfijnde literaire smaak, die in de omgang toch heel gewoon was. Als schrijfster had ze echt niveau, ze was een duidelijk epistolair talent. Ik hoop dat haar ongepubliceerde verhalen en haar brieven nog een keer uitgegeven kunnen worden. Dat moet gewoon!’
■