En verder:
Op 1 september wordt Willem Frederik Hermans vijfenzestig jaar. Een kleine week later, op vrijdag 5 september, wordt de tentoonstelling geopend van zijn foto's in het Stedelijk Museum in Amsterdam en zal het boek te krijgen zijn dat tegelijk als catalogus dienstdoet: Koningin eenoog. Hermans heeft bijna zijn hele leven gefotografeerd: de keuze werd gemaakt uit foto's die hij tussen 1948 en 1985 heeft gemaakt. Dit boek verschijnt bij De Bezige Bij; bij De Prom verschijnt eind augustus een boek van Martien J.G. de Jong over Hermans onder de titel De waarheid(?) omtrent Richard Simmillion of de onvoltooide autobiografie van Willem Frederik Hermans. Het is een lang essay, afgewisseld met gesprekken die De Jong met Hermans over het onderwerp van zijn essay in Parijs voerde. Dat onderwerp zijn de vijf verspreid verschenen verhalen van Hermans met als hoofdpersoon Richard. De vijf verhalen zijn volgens De Jong van autobiografische aard en zouden bij elkaar een, weliswaar onvoltooide, autobiografie vormen. Het zijn de verhalen De elektriseermachine van Wimhurst, Waarom schrijven?, Een tourist, Het grote medelijden en Dood en weggeraakt. In zijn gesprek met De Jong geeft Hermans toe dat het autobiografische verhalen zijn, sterker: dat hij geprobeerd heeft de waarheid zoveel mogelijk te benaderen. Hij verzon er niets bij. Om die reden vindt hij het verhaal De elektriseermachine zelf ook niet zo goed: hij was te veel gebonden aan wat zich werkelijk heeft voorgedaan. Voor de film die Erik van Zuylen van het verhaal maakte herschreef hij het scenario zo dat het verhaal wel goed was, maar dat ging ten koste van de autobiografische feiten. Het boek gaat f25, - kosten.
De vraag was welke Nederlandse uitgever het aandurfde de 1100 pagina's dikke roman Tirant lo Blanc in het Nederlands uit te geven. Dat blijkt uitgeverij Bert Bakker te zijn, die het boek in het voorjaar van 1987 hoopt uit te brengen. Tirant lo Blanc - Nederlands De witte tiran - is een epos dat is ontstaan omstreeks 1460, geschreven door ridders, Joanat Martorell en Marti de Galba. Het is een Catalaanse klassieker waarvan het bestaan lang uitsluitend bekend was in academische kringen. Dat veranderde toen in 1969 een Spaanse en in 1984 een Amerikaanse uitgave verscheen die werd ingeleid met een lovend voorwoord van Mario Vargas Llosa. De vermaardheid van het epos gaat terug tot een uitspraak van een personage in Cervantes' Don Quichot dat zegt: ‘Ik bezweer je, mijn vriend, wat stijl betreft is dit het beste boek ter wereld.’ De witte tiran gaat over heldhaftige avonturen van krijgshaftige, erotische en politieke aard tegen de achtergrond van Engeland, Spanje en het Byzantijnse rijk. Het bevat sterke staaltjes van psychologische ontleedkunst en gedurfde visies op mens en maatschappij, alsmede veel details van praktische aard die een authentiek beeld geven van leven en streven van het ridderschap. De taak van de Nederlandse vertaling is opgenomen door Bob de Nijs, die eerder werk vertaalde van Neruda en García Lorca.
Er worden alle mogelijke agenda's gemaakt en vandaar dat het niet verbazingwekkend is dat er binnenkort ook een agenda is voor de liefhebbers van P.G. Wodehouse en zijn personage Jeeves. De Engelse uitgever Hutchinson komt in oktober met een Jeeves Diary waarin saillante passages uit de boeken de blanke dagen van de week zullen gaan opvrolijken, bovendien geïllustreerd met vele tekeningen. Daarnaast zal de agenda ook nog allerlei praktische wenken bevatten voor zakenlieden, leden van clubs en voor mensen die zich mogen rekenen tot de klassen met veel vrije tijd. (De agenda zal f43, - gaan kosten.)
Auteursrechtelijk beschermd