Brieven
Frans Kellendonk
Naar aanleiding van de positieve recensie van het boek Mystiek lichaam van Frans Kellendonk in VN, Boekenbijlage 17 mei 1986, zou ik graag mijn protest kenbaar maken. Het boek van Kellendonk waarin produktieve liefde (seks) wordt opgehemeld en waarin niet-produktieve liefde met dood wordt geassocieerd, draagt mijns inziens niet bij tot de vorming van een maatschappij waaraan een ieder zonder vernederd te worden, kan deelnemen. Het verschijnen van zo'n boek kan VN natuurlijk niet verweten worden, maar de naïeve opstelling van Carel Peeters wel. In VN een recensie plaatsen van een boek waarin een homo wordt beschouwd als een dwaas die in opstand komt tegen de genieën van de natuur (christenen die produktief zijn?) en hun biologisch evenwicht, dat kan toch alleen maar acceptabel zijn als er tegen gewaarschuwd wordt! In een bepaalde passage in het boek wordt verwezen naar het evangelie van Mattheüs (16:23), Jezus tegen Petrus: ‘Ga weg achter mij, Satan, gij zijt mij een aanstoot, want gij verzint niet de dingen die van God zijn, maar die van de mensen zijn.’ In het evangelie is dit een ‘wijsheid’ die in het algemeen gericht is - bij Kellendonk is het uitgerekend een homo die zich als Satan aangesproken moet voelen. In de evangeliën wordt dit soort wijsheden nergens specifiek op homoseksuelen betrokken, de uitspraak heeft helemaal niets met seks te maken. Waarom verzint Kellendonk een christendeugd en stelt hij de homo als oppenen? Toon en moraal van Kellendonk sluiten eerder aan bij de oudtestamentische God dan bij die van het Nieuwe
Vervolg op pagina 16