H.B.G. Casimir
Vervolg van pagina 16
ter, die zult u wel niet kennen. Dat was een beetje een Blut und boden-schrijver, die schreef in het plat-Duits, en dat vind ik nou zo vermakelijk om te lezen. Het doet me denken aan de Groningse verhalen die mijn moeder vroeger voorlas. Mijn moeder kwam uit Groningen, mijn vader uit Kollum. Die hield erg van de Schotse schrijver McLaren. Dat waren een beetje sentimentele dorpsverhalen, die omstreeks 1900 erg geliefd waren. McLarens beschrijvingen van de kerkgang op zondag, en van de theologische discussies na de preek deden mijn vader, ex-onderwijzer en later hoogleraar pedagogie, erg denken aan zijn geboortedorp. Nee, van zijn boekenbezit, hij had een prachtige filosofische en pedagogische bibliotheek, is niets meer over. Het meeste is in de oorlog verloren gegaan. Een gedeelte heeft hij cadeau gedaan aan een pedagogisch seminarium ergens in Twente, ik ben dar nog eens naar gaan informeren, maar ik heb het gevoel dat ze die boeken verkwanseld hebben.’ (DS)
■
H.B.G. Casimir (1909) is hoogleraar in Leiden geweest in de theoretische fysica en hoofd van de afdeling research bij Philips. Hij was de eerste president van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen. In 1983 verscheen van hem Het toeval van de werkelijkheid, waarin hij de ontwikkelingen van de theoretische natuurkunde van de laatste vijftig jaar beschrijft.
Auteursrechtelijk beschermd