Thrillers
Vervolg van pagina 5
fris geschoren achter haar bureau te kunnen zitten. De plot gaat over een meisje dat is opgenomen in een sekte, en daaruit bevrijd moet worden, wat met ontvoering, een achtervolging, vechten en andere gewelddadige zaken gepaard gaat. De sekte (met het innerlijk Belemmerende Gewicht, en dominant nevengedrag) leent zich voor satire. De schurkachtige tegenspeler heet ook nog Maarten, dus het zou genieten zijn als de intrige niet zo onhandig in elkaar zat. Ook hier is er een verraadster in eigen kring - ze jat niet alleen een pas geschreven artikel, maar ook alle aantekeningen - maar de jacht op dat mens is niet spannend en ook haar ontmaskering gaat en passant. Ze blijkt bovendien het blad schade berokkend te hebben door telefonisch opgegeven abonnees niet in te schrijven en de reductiebonnen voor abonnementen te hebben verdonkeremaand. Daar hebben de klapstoeltjes niet tegen geprotesteerd, dus het werd niet ontdekt, en het blad groeide dus niet!
Nog vreemder is de innige samenwerking tussen politie en de journalistes. ‘Deze getuige is een journalist. Ik sta voor haar betrouwbaarheid en opmerkingsgave in,’ verklaart de hoofdinspecteur tegen de officier van justitie. De hoofdinspecteur is een vrouw (met een goed geproportioneerd lijf) en ze zet een grote groep vrouwelijke agenten in (tegen haar superieuren die meer aandacht willen voor een gekidnapte oliedirecteur) om de vrouwonvriendelijke sekte uiteen te jagen. Als het niet gaat zoals ze wil, neemt ze op staande voet ontslag en kan reeds de volgende dag persoonlijk, met de vrouwen van Kassandra, per auto op jacht naar de schurken gaan.
Thrillers kunnen vaak, zoals de laatste jaren bewezen is, uitstekend gelezen worden als ideeënromans. Maar in Dames aan de Maas is aan de formule gemorreld om aan het eind een overwinningsfeestje van de zachte krachten te kunnen vieren.
■