Lady Mary Brandon
vervolg van pagina 7
wiens geest pas in werking treedt als hij van mensen slaven kan maken. Een opmerkelijke verbintenis, omdat Mary een uitgesproken sociale en wetenschappelijke belangstelling heeft en druk is als dogooder. Een dag na het huwelijk zijn Sir Charles en zijn bediende dood, naar men aanneemt door een ongeluk met een pistool. Een onderzoek en een rechtszitting wijzen niet anders uit, zoals de verslagen in de kranten leren. Vijftig jaar leeft Lady Brandon nadien als weduwe met Thérèse als een intieme gezelschapsdame. Ze verspreidt haar goedheid en geld over mensen en wetenschap en sticht het Brandonian Institute. Bij haar dood wil de dokter echter geen overlijdensakte tekenen. Enige tijd later wordt deze dokter gek.
Tien jaar na haar overlijden herinnert Evans zich het telefoontje en informeert zo hier en daar wat er toch gebeurd kan zijn. De trein van onthullingen zou nu moeten gaan rijden, maar dan zou de aardigheid van het lezen van dit boek er af zijn. Evans spreekt met de beheerder van het Institute, met Sir Amos' zaakwaarnemer (die tevens zijn vriend is), vindt merkwaardige foto's, ontdekt dat Lady Mary romans heeft geschreven die steevast door uitgevers geweigerd zijn, brengt een bezoek aan haar huis, spreekt met de nog levende Thérèse die heel gezellig, energiek en openhartig is, maar dichtslaat als Evans bepaalde vragen stelt. Hij vindt ónder de manuscripten van de romans iets dat veel weg heeft van een verkapte autobiografie, getiteld The Changeling. Delen daaruit krijgen we te lezen. Lady Brandon van het landgoed India Lodge in Ramsgate, Sussex, blijkt onderdeel en betrokken te zijn bij ‘an imbroglio offraud, perversion and homicide’. Wanneer Evans en de lezer al veel weet, maar nog niet alles, gaat Evans weer naar de oude Thérèse en weet haar zover te krijgen dat ze op schrift stelt wat ze weet en gezien heeft. En waaraan ze het grootste deel van haar leven heeft deelgenomen.
The heart of the matter zal door mij niet onthuld worden en die zal men ook niet vinden in de recensies in The Times, The Sunday Times en The Observer. Engelsen hebben gevoel voor ‘tantalizing suspense’ en zijn er zich van bewust dat de intriges van de British upper classes en hun ‘alarming discretion’ alleen geleidelijk ontmaskerd kan worden. Dat de werkelijkheid zo ongelooflijk kan zijn - men zou er respect voor krijgen.
■
Auteursrechtelijk beschermd