Literatuuronderwijs
Vervolg van pagina 19
rug te vallen. Het resultaat is een boekje in de schoolse stijl van een scriptie: alle aspecten worden volgens het handboek behandeld en aan het slot wordt de schrijfster zelfs gekapitteld, omdat zij ‘veel te vaak rechtstreeks (sic!) naar de thematiek verwijst’. De mogelijkheid dat Meijsing met opzet tegen de theorie ingaat, wordt niet overwogen.
Gelukkig zijn er deeltjes waarin een strakke aanpak met een eigen toon uitstekend gecombineerd worden. Ik noemde al de boekjes van Paardekooper en moet zeker die van Graa Boomsma noemen: hij schreef knappe en leesbare studies over Turks fruit van Jan Wolkers en De (ver)wording van de jongere Dürer van Leon de Winter. Hoogtepunt voor mij is echter het deeltje over Reves Een circusjongen, geschreven door Sjaak Hubregtse: het is zeer evenwichtig opgebouwd, geeft blijk van grondige kennis van Reviana en is met een meeslepend enthousiasme, maar zeker niet kritiekloos geschreven. Het zou zijn toe te juichen als ook andere genres dan romans, bij voorbeeld toneelstukken en verhalenbundels, in de serie aan de orde zouden komen en als daarvoor specialisten worden gevraagd die, als het drietal Hubregtse, Boomsma en Paardekooper (goud, zilver, brons), de kunst verstaan zowel het lancet als de lier te hanteren. Het literatuuronderwijs zal er wel bij varen.
■
Auteursrechtelijk beschermd