Aktueel
Eind goed, al goed?
Vergeet het maar.
Allereerst is de ontvoerde miljonair, de Nigeriaan Umarco Dikko, zelf ook een boef. Tot eind dit jaar was hij minister van Transport van zijn land. Na een straatsgreep vluchtte Dikko naar Engeland, en zorgde er daarbij voor dat hij flink wat geld bij zich had. Want hij had goed verdiend als minister. Hij was verantwoordelijk geweest voor de distributie van rijst, het volksvoedsel in Nigeria. Daarbij had hij zo weten te scharrelen, dat hij miljoenen verdiende aan de honger en ondervoeding van zijn landgenoten.
De Nigeriaanse diplomaat Dikko verlaat het ziekenhuis, waar hij na zijn ontvoering werd behandeld (Foto: ANP)
Na zijn vlucht gebruikte Bikko die miljoenen onder meer om grote advertenties in internationale kranten te plaatsen, waarin hij opriep tot een ‘heilige oorlog’ tegen de nieuwe machthebbers in Nigeria. (Maar het meeste geld gebruikte hij natuurlijk om er zelf goed van te leven - volgens de Engelse kranten is Dikko een liefhebber van snelle auto's en privé vliegtuigen).
Bovendien heeft de mislukte ontvoering zowel Engeland als Nigeria in een moeilijk parket gebracht.
Want alles wijst erop, dat de ontvoering op touw werd gezet in opdracht van de Nigeriaanse regering (die Dikko in Nigeria graag voor een rechtbank wil slepen). Toen de kratten met Dikko en zijn ontvoerders bij voorbeeld op het Engelse vliegveld Stansed werden afgeleverd, stond daar iemand van het Nigeriaanse Hoge Commissariaat (zeg maar: de ambassade) klaar om ze door de douane te loodsen.
De Nigeriaanse regering ontkent dat zij iets met de ontvoering van doen heeft. En hoewel Engeland in de afgelopen week twee Nigeriaanse diplomaten heeft uitgewezen, is de Engelse reactie op het incident tot nu toe erg gematigd. Noch Engeland noch Nigeria zit te springen om een conflict of een enorm diplomatiek schandaal: het zijn bevriende landen die nogal wat banden met elkaar hebben. Nigeria is een van de belangrijkste Afrikaanse leden van het Commonwealth - de gemeenschap die Engeland met een groot aantal van haar ex-koloniën vormt.
Vervolg op pagina 34