De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot++ UOort aen, alle quaetheyt afgewerpen wesende, ende alle bedroch, ende beueynstheyt, Ga naar margenoot+ ende nidicheden, ende achterclappingen, | |
2als redelike geboren kinderen, begeert dmelc dye gheen bedroch en weet, op dat ghi daer door opwassen moget tot salicheyt. | |
3Ist dat ghy gesmaect hebt nochtans dat de heere soet is | |
4tot wien gaende, die daer een leuende steen is mer nochtans veracht vanden menschen, maer bi god wtuercoren ende costelic, | |
5ghi ooc als leuende steenen wort getimmert, tgheestelijcke huys, theylighe priesterscap, om te offeren gheestelike offerhanden aenghenaem God door Iesum Christum. | |
6Waer om dat inhout die scriftuer. Ga naar margenoot+ Siet, Ga naar margenoot+ ic sette in Syon een wtuercoren costelike steen die daer sal geset worden inden oppersten hoec [kolom] Ende die in hem gelouen sal, Ga naar margenoot+ en sal niet bescaemt worden. | |
7Daer om die daer ghelooft, is hi eere. Maer den ghenen die nyet en gelouen (is si) die steen die de timmerlieden hadden veracht, dese is geworden int hooft des hoecs, | |
8ende den steen tegen wien gestoten wort, ende den steen aen wien si quetsen, dese die hen stooten aen twoort, ende niet en gelouen in dat, totten welcken si oec ingesedt waren. | |
9Mer ghi zijt het wtuercoren geslachte, die coninclijcke priesterscap theylich volck, Ga naar margenoot+ volck der vercriginge, op dat ghi moget condigen zijn crachten, dye v wt die duysternissen geroepen heeft, in zijn wonderlijcke licht. | |
10Dye welcke voortijts waert gheen volck gods, nv gods volck, die voormaels gheen barmherticheyt vercregen, nv hebt barmherticheyt vercregen. * | |
11Ga naar margenoot++ Mijn alder liefste, Ga naar margenoot+ ic bid v als toecomelingen ende vreemden, hout v van vleescheliken begeerten, die daer striden tegens die siele, | |
12ende hebt v conuersacie eerlic onder de heydenen, op dat daer si v in achter clappen, als van quaet doenders wt goeder wercken v merckende, mogen glorificeren god inden dach des besoeckens | |
13Voort, weest onderdanich alle menschelike creatueren om god, het is den coningen als den ouersten, | |
14ofte den stadthouderen als die door hem gesonden worden, tot wrake der quaet doenders, mer tot lof dye rechtelic doende zijn | |
15Want also is die wille gods, dat ghi weldoende moget stoppen den sotten ende onwetenden menschen den mont, | |
16als vrije, ende niet als hebbende Ga naar margenoot+ die vrijheyt tot een decsele des quaetheyts maer als Gods knechten. | |
17Eert alle menschen, bemint die broederscap, vreest God eert den coninck | |
18Ghi knechten, weest onderdanich met alder vreesen den heeren, niet alleen den goeden ende redeliken, mer ooc den boosen. | |
19Want dit is dye gracie. * Ist datter yemant om de kennisse van god moeylicheyt verdraecht, onrechtelic quaet lijdt. | |
20Want wat graci ist, ist dat ghi sondigende, slagen verdraecht? Maer als ghy wel doet, ende nochtans quaet aengedaen wort, lijdet. Ga naar margenoot+ Dit is die gracie by God. | |
21Want ghi daer toe gheroepen zijt + Want Christus heeft voor ons geleden, v achterlatende een exempel, op dat ghi zijn voetstappen soudt na volgen, | |
22de welcke gheen sonde en hadde gedaen, noch gheen bedroch geuonden en is in sinen mont, | |
23die welcke doen hi vermaledijt wort, en heeft nyet weder vermaledijt doen hi leedt, en dreychde hi niet. Mer hi heuet ouergeleuert hem seluen, den ghenen dye hem onrechtelic ordeelen, | |
24die self gedragen heeft | |
[pagina Q1v]
| |
onse sonden in zijn lichaem op dat hout, op dat wi doot zijnde die sonden, souden leuen die rechtuaerdicheyt. Door wiens pijnlicheyt ghi gesont gemaect zijt. Ga naar margenoot+ | |
25Want ghi waert als dwalende scapen, maer ghi zijt nv bekeert totten herder ende bisscop uwer sielen. * |
|