De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xij. Capittel.

1

⁺ALdus oec wi, nae dien wy met sulcken groten wolcke der getuygen omuangen zijn, ⁺ afleggende alle last, ende die aenhangende sonde, laet ons loopen doer dye verduldicheyt inden strijt dye ons voor gesedt is,

+ A

+ Ephe. iiij. Col. iij.b i.Pet. ij.a.

2

aensiende den leytsman, ende veruuller des geloefs Iesum, welcke voor de bliscap dye hem voor geleyt was, geleden heeft dat cruys die scande versmadende, ende sidt aen dye rechter hant des stoels gods.

3

⁺+ Want denct, hem die geleden heeft alsulken tegensprekinge vanden sondaren tegens hem: op dat ghi niet vermoeyt en wort: uwen moet verlaten hebbende.

+ B

4

Ghi en hebt noch niet wederstaen totten bloede, vechtende tegens die sonde,

5

ende ghi hebt vergheten die vertroostinge, welcke tot v als tot kinderen spreect. ⁺ Mijn soon, en wilt niet vergeten dye correctie des heren, noch en wilt niet den moet begeuen, wanneer ghi van hem gestraft wort

+ pro. xxxi.b

6

Want dien die heere bemint, castijt hy, ende geesselt alle kint dien hy ontfanct.

7

⁺Volhert in die castijnge. God offert hem seluen v gelijc als den kinderen, want wie is dat kint, welcken die vader niet en castijt?

+ C

8

Ist dat ghi zijt buyten de castijnge, welcker si al deelachtich zijn, daer om zijt ghi bastaerden, ende gheen kinderen.

9

Aldus als wi hadden vaderen ons vleeschs tot castijers, hebben wy haer ontsien, en sullen wi dan niet meer onderdanich worden den vader der geesten, ende wi sullen leuen?

10

Ende die leerden ons een weynich dagen na haren wille, mer dese tot onsen profite, ende dat daer om, dat hy ons geuen soude sine heyliginge.

11

Alle castijnge in desen tegenwoordigen tijt, en schijnt niet te wesen tot vrolicheyt, mer tot droefheyt. Mer hiernamaels soe gheuet si een vreedsamighe vrucht des rechtuaerdicheyts, den ghenen die door die castijnge geoeffent zijn geweest.

12

⁺Daer om recht weder op die neder ghelaten handen, ende de ontbonden knien,

+ D

13

ende doet dat de gangen uwer voeten recht zijn: op dat niemant hinckende en dole, maer lieuer gesont

[p. N6r]

mach worden.

14

Wilt stadelic na volgen den vrede met allen menschen, ende die heylicheyt, sonder welcke nyemant den here sien en sal

15

sorch dragende, datter niemant en ghebreke der gracien gods, ende op dat gheen wortel des bitterheyts, wtsprutende en belette, ⁺ ende veel door dese beulect mochten worden, ⁺

+ Ro. xij.b

+ Genesis. xij b

16

dat niemant en si een oncuysch mensche oft een ongeestelic, gelijc Esau, welcke om een spise vercocht heeft dat recht zijns eerste geboortenisse.

17

Want weet, dat oock namaels hy begherende te eruen die benedixi, is verworpen. ^{+ +} Ende hy en heeft niet geuonden een plaetse der penitencien, hoe wel dat hy die met tranen gesocht heeft.

+ Ge. xxv.a

+ E

18

Want ghi en zijt niet gegaen totten handeliken ende toeganckeliken vyere, ⁺ ende den onweder, ende der duysternissen, ende der wolcken,

+ Exo. xix b

19

ende geluyde des trompettes, ende stemme der woorden, welcke diese gehoort hadden, hebben gebeden dat die woorden niet geschien en souden tot haer,

20

want si en mochten niet verdragen, dat daer geboden worde. Ist dat een beeste raect den berch, so salt gesteenicht worden,

21

ende also veruaerlijc was dat daer gesien wert. Ende Moyses heeft gheseyt. Ick ben veruaert ende beuende.

22

⁺Maer ghi zijt gegaen totten berch Syon, ende totter stadt des leuenden gods, de hemelsche Hierusalem, ende totter ontaliker vergaderinge der Engelen,

+ F

23

ende totter vergaderinge der eerster geborender, die welcke bescreuen zijn in die hemelen, ende tot god den rechter, van allen ende totten gheesten der volmaecten rechtueerdigen,

24

ende tot Iesum den middelaer des nieuwen testaments, ende totten bloede des bespringhings, beter sprekende dan tbloet van Abel. ⁺

+ Genesis. iiij b

25

⁺Siet toe, dat ghi doch niet en ontsegghet den ghenen die v spreect, want ist dat die niet ontgaen en hebben, die daer ontseyden den ghenen dye daer sprack inder aerden, veel te meer wy, ist dat wi versmaden den ghenen die vanden hemel is,

+ G

26

wiens stemme, doen die aerde beroert heeft, ende nv belooft, seggende. ⁺ Noch eens, ende ick sal beroeren, niet alleen dye aerde, maer oec mede den hemel

+ Hag. ij.b.

27

Voorwaer dat ghene dat hi seyt. Noch eens beteekent die veranderinge der gheenre welke beroert wort, als te weten, die ghemaect zijn, op dat bliuen mogen die dingen die niet beroert en worden.

28

+ Daer om aennemende dat rijck, twelcke niet beroert en mach worden, laet ons dancbaer wesen, ende dienen, behagende god met [kolom] vreese, ende reuerencie:

29

want ons god is een verteerende vyer.