De Vorsterman Bijbel

§ Dat .ij. Capittel.

1

⁺ENde ic heb voor mi genomen, niet weder om tot v met droefnis te comen.

+ A

2

Want ist

[p. K5v]

sake dat ick v bedroeue, wie isser die mi verblijt, dan die ghene die van mi bedroeft wort?

3

Ende dat selfde heb ick v gescreuen, op dat, wanneer ick come, die een droeffenisse opt ander niet en hebbe, vanden welcken behoordet mi te verbliden, betrouwende v alle gader, dat mijn blijschappe uwer alre is.

4

Want wt veel tribulacie, ende bangicheyt des herten heb ick v ghescreuen met veel tranen, nyet dat ghy bedroeft soudt worden: maer dat ghi kennen soudt, wat liefde dat ick tot v oueruloedigher hebbe.

5

⁺Ist datter yemant my droeuich ghemaect heeft die en heeft mi niet bedroeft: mer eens deels, op dat ick v allen niet en beswaer,

+ B

6

aldusdanigen mensche is dese straffinge ghenoech die van veel geschiet.

7

Also dat ghi nv weder om, veel meer schuldich zijt te vergeuen ende te trosten, op dattet in eeniger manieren niet en geschie, dat dusdanigen nyet door oueruloedige droefheyt verslonden en wert.

8

⁺Waer om bidde ick v, doet dat dye liefde in hem sterck wort.

+ C

9

Want daer om heb ick ghescreuen, dat ic v proeuinge bekennen soude, oft ghy tot allen dinghen gehoorsaem zijt.

10

Dye ghy yet vergheeft, vergeue ic mede. Want ist dat ick oeck yet vergeuen heb, dien ict vergeuen hebbe, heb ict om uwen wille vergeuen inde persoon Christi,

11

op dat wy vanden Sathana nyet bedrogen en worden, want wi kennen zijn gedachten.

12

⁺Voort, als ic te Troaden ghecomen was is mi een dore op gedaen door den heer, in dat Euangelium Christi.

+ D

13

Ick en hadde gheen rust in minen gheest, om dat ick Tytum minen broeder niet en vant. Maer haer adieu seggende ben ick in Macedonien ghereyst.

14

Ende ghelooft si god die altoos triumpheert door ons in Christo Iesu, ende openbaert door ons den roke zijns kennis in allen plaetsen,

15

want wi zijn Christus goede roke Gods, inden ghenen dye behouden worden, ende inden ghenen dye vergaen.

16

Dese een roke des doots, tot den doot, mer die ander een roke des leuens, totten leuen. Ende wie is hier toe so bequaem?

17

want wy en zijn niet als de somige, twoort gods verualschende, mer wt puerheyt, gelijc wt god spreken wi voor god in Christo.