De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xij. Capittel.

1

⁺+ DAer om bid ic v broeders, door Gods barmherticheyt, dat ghi v lichamen wilt geuen tot een leuendige offerhande, heilige ende god behagende, redeliken uwen dienst.

+ A

2

Ende en wilt niet ghelijc worden deser werelt, mer wort hermaect door vernieuwinge ws sins, op dat ghi proeuen moecht, welcke de wille gods is, goet ende aengenaem ende volmaect.

3

Want ic segge door dye gracie die my gegeuen is, eenen yegelijc die onder v verkeert, niet meer te weten, dan het van node is te weten, mer te weten tot soberheyt, ende een yeghelic, ghelijc god ghedeylt heeft dye mate des geloofs.

4

Want gelijc wi in een lichaem veel leden hebben, ⁺ mer alle leden niet een werck en hebben.

+ B

5

Alsoo zijn wij veel een lichaem in Christo, ende een yeghelijcken die een des anderen leden. *

6

+ Hebbende verscheyden gauen, ⁺ na die gracie die ons gegeuen is, het si prophecie, na dye reden des geloofs,

+ i.Cor. xij Ephe. 4

7

oft dienst int dienen, of die leert in leeringe,

8

of die vermaent in vermaninge, die daer deelt in simpelheyt, dye daer regeert in naersticheyt, die daer ontfermhertich is in blijscappe.

9

⁺Die liefte sonder beueynstheyt, hatende dat quaet, aenhangende dat goet,

+ C

10

door broederlijcke liefte malcanderen lief hebbende malcanderen met eer voorcomende

11

niet traech in naersticheyt, vuerich inden geest, den heer dienenden,

12

vrolic in hoop, verduldich in tribulacie, stadich int ghebet,

13

mede deelende den nootrufticheyt der heyligen, gheerne te herberghen.

14

Ghebenedijt den ghenen die v veruolgen Ghebenedijt, ende en wilt niet qualic wenschen.

15

Verblijt v met die verblijdende, ende [kolom] screyt met die screyende,

16

hebt eenen sin met malcanderen, niet hoochmoedich van v seluen geuoelende, mer maect v seluen ghelijc den ootmoedigen. *

⁺ + En wilt niet wijs wesen bi v seluen,

+ D

17

noch en geeft nyemant quaet voor quaet, ⁺ voorsiende goede dingen, niet alleen voor god, mer oock mede in de teghenwoordicheit van alle menschen.

+ prouer. i.f.

18

Ist dattet gheschien mach, so veel als in v is, met alle menschen vrede hebbende.

19

En wraect v seluen nyet mijn alder liefste, ⁺ maer gheeft lieuer der toornicheyt een stede, want daer gheschreuen staet. Dye wraecke is mijne, ick salt verghelden seyt die Heere.

+ Deu. 22.c. pro: xxv.c.

20

Daer om, ist dat v vyant hongert, spijst hem, heeft hi dorst, geeft hem dranck: want ist dat ghi dit doet, so suldi vergaderen vierige kolen op zijn hooft.

21

En wilt niet verwonnen worden vanden quaden, mer verwint dat quaet met goet. *