De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xij. Capittel.

1

⁺+ IEsus ses dagen voor Paesschen, is gecomen in Bethanien daer Lazarus gestoruen was, den welcken hi verwect hadde,

+ A

2

ende si hebben hem daer een auontmael gemaect, ende Martha diende. Lazarus was een van die daer aen die tafel waren sittende met hem.

3

Maria heeft genomen een pont costelike Nardus salue, ende heeft Iesus voeten gesalft, ende heeft zijn voeten met huer haer gedroocht. Ende dat huys is veruult geweest vanden roec des salfs.

4

⁺Daerom seyt een van zijn discipulen Iuda Scariotis, die hem verraden soude,

+ B

5

Waerom en is dese salf niet vercocht, om driehondert penningen ende den armen gegeuen?

6

Dit heeft hi geseit niet dat hi sorch voor den armen hadde, mer want hi een dief was, ende die borse hebbende, droech tghene datter gegeuen werdt.

7

Daerom heeft Iesus geseit, Gehengtet haer dat si dat bewaren mach, totten dach van mijn begrauinge.

8

Die armen sult ghi altijt met v hebben, mer mi en sult ghi altijt niet hebben

[p. H2r]

9

Aldus heeft een groote schare der Ioden gheweten, dat hi daer was, ende zijn gecomen, niet om Iesum alleen, maer dat si Lazarum sien souden, dien hi vanden dooden verwect hadde.

10

Daerom dachten die princen der priesteren, dat si Lazarum ooc souden dooden.

11

Wanter vele, om sinen wille vanden Ioden sceyden, ende geloofden in Iesum.

12

Des anderen daechs, als die groote schare die totten hoochtijt ghecomen was, gehoort hadde, ^{+ +} dat Iesus te Ierusalem quam,

+ C

+ Luc. xix.c. mat. xxi.a. marc. xi.a.

13

hebben si genomen tacken van Palmboomen, ende zijn hem te gemoete ghecomen ende riepen, Osanna, gebenedijt die daer coemt inden name des Heeren, Coninck van Israel.

14

Ende Iesus heeft een Ezelken gheuonden, ende heeft daer op gheseten, ghelijck daer ghescreuen staet,

15

Dochter van Syon, en wilt niet vreesen, siet uwe coninck coemt v, sittende op een ionge van een Ezelinne. ⁺

+ Esa. lxij.d Zach. ix.b. mat. xxi.a

16

Ende dit en hebben die discipulen ten eersten niet verstaen, maer wanneer Iesus gheglorificeert gheweest is, doen hebben si ghedachtich gheweest, dat dit van hem gescreuen was, ende dat si hem dit ghedaen hebben.

17

⁺Daerom ghaf die schare ghetuychnis die met hem was, doen hi Lazarum vanden graue geroepen heeft, ende hem vanden dooden verwecte.

+ D

18

Ende oock daerom is hem die schare te ghemoete ghecomen, want si ghehoort hadden, dat hi dit teeken ghedaen hadde.

19

Die Pharizeen hebben dan onder malcanderen geseyt, Siet ghi niet, dat wi niet en vorderen? Siet die geheele werelt ghaet hem na.

20

Daer waren sommige heydenen, vanden ghenen die te Ierusalem op gheclommen waren, om aen te bidden in dat hoochtijt.

21

Aldus zijn dese ghecomen tot Philippum, die welcke was van Bethsaida Galilee, ende baden hem seggende, Heere, wy willen Iesum sien,

22

Philippus is gecomen ende seytet Andree, wederom Andreas ende Philippus seggent Iesu.

23

Ende Iesus heeft haer gheantwoort, segghende, Die vre is ghecomen, dat die sone des menschen geglorificeert worde.

24

+ Voorwaer, voorwaer segge ick v, Ten si dattet greyn vant coren inder aerden vallende, gestoruen si het blijft alleen. Maer ist dattet ghestoruen is, so brengtet veel vruchts.

25

Die zijn siele lief heeft, salse verliesen. ⁺ Ende die zijn siele hatet in dese werelt, bewaertse int eewige leuen. ⁺

+ E

+ mat. xvi.a luc. xvij.b. ende .ix.c. mat. viij.a

26

Ist dat yemant mi dienen sal [kolom] mijn vader sal hem eeren. *

27

Nv is mijn siele verstoort. Ende wat sal ick seggen? Vader, behout mi wt dese vre, Maer daerom ben ick in dese vre ghecomen.

28

Vader, verclaert uwen naem. Daerom isser een stemme wten hemel gecomen, Ick heb hem verclaert, ende sal wederom verclaren.

29

Die schare dan die daer stont ende gehoort hadde, seyden, datter eenen donder gheschiet was. Die andere seyden, een enghel heeft hem gesproken.

30

Iesus heeft geantwoort, ende geseyt. Dese stemme is gecomen niet om mi maer om v.

31

Nv is dat oordeel van deser werelt, nv sal die prince van deser werelt wt geworpen worden,

32

ende ist dat ick verheuen worde vander aerde, ic sal alle dingen tot mi seluen trecken.

33

Ende dit seyde hi te kennen geuende, met wat doot hi steruen soude.

34

Die schare heeft hem geantwoordt, Wy hebben gehoort wt die wet, dat Christus blijft inder eewicheyt, ende hoe segt ghi, die sone des menschen moet verheuen worden? Wie is dese sone des menschen?

35

Daerom heeft Iesus haer gheseyt, Noch een corte tijt is dat licht met v, Wandelt te wijle dat ghi licht hebt, op dat die duysternissen v niet en beuanghen, ende die wandelt in duysternis, die en weet niet waer dat hi gaet.

36

Als ghi licht hebt, soe gheloeft int licht, op dat ghi kinderen des lichts zijt.

⁺ Dit heeft Iesus gesproken, ende wech gegaen zijnde, heeft hem verborgen van haer. *

+ F

37

Ende na dien dat hi so veel teekenen gedaen had voor haer, en hebben si hem niet gelooft

38

Op dattet woort van Esayas den propheet veruult worde, dwelcke hi gesproken heeft ⁺ Heere, wie heeft onsen woorden ghelooft? ende den arm des Heeren, wien is die geopenbaert? ⁺

+ Esa. lxiij.a

+ Luc. viij.b mar. iiij.b. Esay. vi.c Act. xviij.f

39

Daerom en mochten si niet gheloouen, want die propheet heeft weder geseit

40

Hi heeft haer oogen verblint, ende haer herte verhet, op dat si niet en sien metten ooghen, ende metten herte niet en verstaen ende worden omghekeert, ende ick haer gesont make.

41

Dit heeft Esayas gesproken als hi zijn glorie ghesien heeft, ende van hem gesproken heeeft. Nochtans veel wten princen hebben in hem gelooft,

42

maer om den Pharizeen en beleden zijt niet, op dat si wt de Synagoge niet geworpen en souden worden

43

want si meer lieuer gehadt hebben die glorie der menschen, dan die glorie Gods.

44

Ende Iesus heeft gheroepen, ende gheseyt, Dye ghelooft in mi, die en ghelooft in my nyet, maer in den ghenen,

[p. H2v]

die mi ghesonden heeft,

45

ende die mi siet, siet den ghenen die my ghesonden heeft.

46

+ Ick ben een licht, in die werelt gecomen op dat al die ghene die in mi ghelooft, niet en bliue in duysternisse.

47

Ende ist dat yemant gehoort heeft mijn woorden, ende niet en bewaert, ic en veroordeele hem niet, want ic en ben niet gecomen, om dat ick die werelt oordeelen soude, Maer om dat ick die werelt behouden soude.

48

Die mi verworpt, ende mijn woorden niet en ontfanct, die heeft die hem oordeelen sal. Dat woort dat ick ghesproken heb, sal hem oordeelen inden laetsten dach,

49

want ick en heb wt mi seluen niet gesproken. Maer die vader, die mi gesonden heeft, die heeft mi een gebot gegeuen wat ick segghen sal, ende spreken sal.

50

Ende ick weet dat zijn gebot dat eewighe leuen is. Daerom dat ick spreeck, dat spreec ick so, gelijck alst mi die vader geseyt heeft. *