De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot++ ENde hy seyde oeck tot sinen discipulen. Daer was een rijc man, die welcke hadde eenen rentmeester, ende dese is ghediffameert bi hem, als een die zijn goeden verquist hadde. | |
2Ende hy heuet hem geroepen, ende sprack tot hem. Wat hoor ic doch dit van v? Geeft rekeninghe van v bediensticheit, want ghi en moecht nv voortaen niet meer regeeren. | |
3Ende doen sprac dye rentmeester in hem seluen. Wat sal ick doen? want mijn Heere van my neemt dat officie? Ick en can niet grauen, ick schame mi te bidden. | |
4Ick weet wat ic doen sal, op dat, wanneer ick verlaten ben vant officie, si my ontfanghen in haren huysen. | |
5Ga naar margenoot+Ende tsamen gheroepen hebbende, een yegheliken vanden sculdenaren zijns heeren, heeft hy geseyt den eersten. Hoe veel zijt ghy minen heer schuldich? Ende hi seyde. Hondert vaten olijs. | |
6Ende hi heeft hem geseyt. Neemt v rekenboeck, ende sidt, ende scrijft gheringe vijftich | |
7Daer nae seyde hy totten anderen. Hoe veel zijt ghy sculdich? Die welcke sprac hondert maten teruwe. Ende seyde dien. Neemt v brieuen, ende scrijft tachtentich. | |
8Ende die Heere heuet gepresen den boosen rentmeester, Ga naar margenoot+ dat hy wijsselicken gedaen hadde. Want dye kinderen deses werelts zijn cloecker, Ga naar margenoot+ dan dye kinderen des lichts in haer gheslachte. | |
9Ende ick segge v, maect v vrienden wt den schat des boosheyts, op dat wanneer ghy ghebrekich zijt, si v ontfanghen in dye eewighe tabernaculen. | |
10+ Die daer is ghetrou int minste, is oec getrou int meeste. Ende dye onrechtuaerdich is int minste, dese is oec mede onrechtuaerdich int meeste. | |
11Ist dat ghi niet geweest en zijt getrouwe inden onrechtuaerdigen mammon, dat waerachtich is, wie salt v gheloouen? | |
12Ga naar margenoot+Ende ist dat ghi niet ghetrou geweest en zijt in vreemde, Ga naar margenoot+ dwelcke v toebehoort, wie salt v geuen? | |
13Gheen knecht en mach dienen twee heeren: [kolom] want oft hy sal den eenen haten, ende den anderen beminnen, oft den eenen aenhanghen ende den anderen versmaden. Ghi en moecht niet dienen god, ende den rijcdom. | |
14Ende alle dese hebben gehoort die pharizeen, die welcke ghierich waren, ende bespotten hem. | |
15Ende hy sprack tot haer. Ghi zijt die daer rechtuaerdich maect v seluen voor den menschen, mer god kent v herten, want dat ghene dat hooch is den menschen, dat is verworpen voor gode. * | |
16Ga naar margenoot+Ga naar margenoot+ Die wet ende propheten zijn tot Ioannem toe van dien tijt af soe wort gecondicht dat rijcke gods, ende een yegelic doet gewelt teghen dat | |
17Maer tis lichter hmel ende aerde voorbi te gaen, dan een tittel des wets te vallen. | |
18Soe wie zijn huysurouwe verlaet, ende een ander trouwet, die doet ouerspel. Ende so wie dye verlaten trout, doet ouerspel. | |
19+ Daer was een rijc man, Ga naar margenoot+ de welcke gecleet wert met purper ende side, ende adt dagelics leckerlick. | |
20Ende daer was een bedelaer ghenoemt Lazarus, die welcke lach voor zijn dore vol sweeren, | |
21begerende versaet te worden vanden crumelen, die daer vielen van dye tafel des rijcken mans, ende nyemant en gaf hem. Maer die honden quamen ende licten zijn sweren. | |
22Ende het is gheboert dat die bedelaer starf, ende worde ghebrocht vanden engelen in Abrahams schoot. Ende die rijcke is oec gestoruen, ende is begrauen inder hellen. | |
23Ende op slaende zijn ooghen doen hi was in tormenten sach hi Abraham van verde, ende Lazarum in zijnen schot, | |
24ende hi roepende seyde. Vader Abraham: ontfermt mijnre, ende seynt Lazarum, op dat hy wil dat wterste zijns vingers steken int water, ende wil vercoelen mijn tonge, want ick ghepijnicht worde in dese vlamme. | |
25Abraham heeft gheseyt. Soon weest ghedachtich, als dat ghy goeden ontfanghen hebt in v leuen, ende Lazarus des ghelijcs quaden, maer nv so wort dese vertroost, ende ghy wort ghepijnicht. | |
26Ga naar margenoot+Ende bouen alle dese, so is vast ghemaect een groot onderscheet tusschen ons ende v, als dat dye ghene die welcke willen van hier tot v gaen, en moghen nyet, noch van daer herwaerts comen. | |
27Doen seyde hi. Hier om bid ic v vader dat ghi hem seynden wilt in mijns vaders huys. | |
28Want ick hebbe vijf broeders, dat hy haer wil bekent maken, op dat si doch niet en comen in dese plaetse der pinen. | |
29Abraham sprack tot hem. Si hebben Moysen ende die propheten, laetse dye hooren. | |
30Ende die seyde. Neen vader Abraham, Maer in dyen yemandt | |
[pagina F5v]
| |
vanden dooden ghinge tot haer, si sullen penitencie doen. | |
31Maer hy sprack tot hem. Ist dat si Mosen ende die propheten niet en horen, al waer dat yemant vanden dooden verrese, si en sullen oeck niet ghelouen. * |
|