De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+BLaest in Sion metter trompetten, huylt op minen heylighen berch, Alle die inwoonders der aerden moeten verstoort worden, Want den dach des HEEREN coemt, | |
2want den dach der duysternissen, ende des donckerheyts, den dach der wolcken, ende des onweders is na by nakende, Veel volcs ende starck, wtgespreyt, ghelijc den morgenstont, opten bergen, Vanden beginne en heeft niemant zijns ghelijc gheweest, Ende noch na hem gheen wesen en sal Ga naar margenoot* tot inden iaren der geslachten ende totten geslachten) | |
3Een verslindende vier salt zijn voor zijn aensicht, Ende achter hem een versenghende vlamme, Ga naar margenoot* Als eenen hof der genoechten) was die aerde voor hem, Ga naar margenoot+ Ende na hem verlaten een woestijne Ende daer en is niemant, die hem ontulieden sal. | |
4Haer aensicht is als dat aensicht der paerden, ende als paertrijders, so sullen si loopen, | |
5Alst geluyt der waghenen op die hoofden der berghen, sullen si springhen, Als dat gheruysch der vlammen des viers verslindende die stoppelen, Als sterck volc bereyt totten strijde, | |
6Van zijn aenscijn sullen die volcken Ga naar margenoot* ghepijnt worden,) Ende alle aensichten sullen worden swart, ghelijck een podt. | |
7Si sullen loopen als starcke, Ende sullen den | |
[pagina V5v]
| |
muer beclimmen, als mannen gheleert ten strijde, Dye mannen sullen ghaen in haere wegen, ende en sullen niet wijcken van haeren paden, | |
8Niemant en sal sinen broeder drincghen, een yeghelijck sal wandelen in sinen wech, Ende si sullen door die vensteren vallen, ende en sullen nyet ghequetst worden. | |
9Si sullen Ga naar margenoot* gaen in) die steden, ende loopen op die mueren, Ga naar margenoot+ Si sullen beclimmen die huysen, ende inghaen door die vensteren als een dief, | |
10Van zijn aenschijn heeft die aerde ghebeeft, die hemelen zijn beroert, Dye sonne ende dye mane zijn verdonckert, ende dye sterren hebben tot hen wederom ghetoghen haeren schijn, | |
11Ende die HEERE heeft zijn stemme geheuen voort aenschijn zijns heyrs, want zeer vele zijn sine legheren, sterck zijn si doende zijn woort, Want groot is den dach des HEREN, ende zeer verscrickelijc, ende wie sal hem verdraghen? | |
12Daeromme seyt die HEERE. Bekeert v tot my van al uwer herten, met vasten, ende met weenen, ende met clagen, | |
13ende snijdt v herten, ende niet v cleederen, Ga naar margenoot+ Ende bekeert v totten HERE uwen God, want hi goedertieren ende barmhertich is, lancmoedich, ende van vele barmherticheden, ende milde om die boosheyt te vergheuen, | |
14Wie weet oft hi bekeerde ende vergaue, ende liete na hem die gebenedijnge, tot Ga naar margenoot* offerhande) ende vochtige offerhande den HEERE onsen Gode, | |
15Blaest metter basoenen in Sion, heylighet een vasten roept die scaren, | |
16vergadert dat volck, maect heylich dye verghaderinghe der gheloouiger, brengt die ouders bi een, vergadert die cleyn kinderkens, ende die die borst suyghen. Die bruydegom ga wt zijnder slaepcamere, ende die bruyt wt haer Ga naar margenoot* slaepcamere) | |
17Tusschen dat portael ende den outaer sullen die priesteren weenen, die dienaers des HEREN, ende si sullen seggen, HEERE spaert v volc Ga naar margenoot+ ende en wilt niet gheuen v erffenisse tot lachter op dat die Ga naar margenoot* natien) gheen heerscapie ouer hen hebben, Waerom salmen segghen onder den volcke, Waer is haer Godt? | |
18Dye HEERE heeft zijn lant in castijnghe bemint, ende heeft zijn volc gespaert, | |
19Ende die HEERE heeft geantwoort ende gheseyt sinen volcke, Siet, ick sal v seynden tarwe, wijn ende olie, ende ghy sult daer af veruult worden, ende ick en sal v niet meer tot lachter onder die heydens geuen, | |
20Ende ick sal verre van v maken, den ghenen dye vant noorden is, ende ic sal hem verdriuen in een Ga naar margenoot* woest lant, daer gheen weghen in en zijn) Sijn aensicht teghen dye ooste zee, ende zijn wterste, tot die leste zee. Ende sinen stanc sal op [kolom] climmen, ende zijn onreynicheyt sal op climmen om dat hi soo hoouaerdelijck gedaen heeft. | |
21O aerde, en wilt nyet vreesen, verblijt v, ende zijt vrolijc, want die HEERE heuet groote gemaect, so dat hi dat doen sal, | |
22Ende ghi beesten des Ga naar margenoot* lants) en wilt niet vreesen, want die schoone landen der woestinen Ga naar margenoot* hebben vruchten voort ghebracht, Want den boom heeft gebracht zijn vruchten, dye vijchboom, dye wijngaert hebben haer cracht ghegheuen,) | |
23Ende ghi Ga naar margenoot* dochteren) van Sion verblijt v, ende zijt vrolijc inden HERE uwen God, want hy v heeft gegheuen eenen leeraer der rechtuaerdicheyt, Ende hi sal doen neder comen tot v reghen des morghens ende des auonts, Ga naar margenoot* als int begin) | |
24Ende dye coren huysen sullen worden veruult met tarwe, ende dye wijnperssen sullen oueruloeyen met Ga naar margenoot* wijn) ende olie. | |
25Ende ic sal v weder geuen die iaren, die de sprinchanen gheten hebben, die kappers, die cruytwormen ende die rupsen, Ga naar margenoot+ mijn groote starcheit die ic v gesonden heb, | |
26Ende ghy Ga naar margenoot* etende sult eten) ende ghi sult sadt worden, ende ghy sult louen den naem des HEEREN ws Gods, die met v wonderlike dingen gedaen heeft, Ende mijn volc en sal niet bescaemt worden inder eewicheyt, | |
27Ende ghi sult weten dat ic ben int midden van Israel. Ende dat ic ben die HERE v God, ende niemant meer, ende mijn volc en sal niet beschaemt worden inder eewicheyt, | |
28Ende het sal zijn na desen, dat ic sal wtstortten minen geest op alle vleesch, Ende v sonen ende v dochteren sullen propheteren, V ouders sullen droomen droomen, Ende v iongen sullen visionen sien, | |
29Maer in dien dach sal ic ooc minen geest wt storten op mijn knechten, ende op mijn dienstmaechden. | |
30Ende ic sal opter aerden, ende inden hemel veruaerlike teekenen gheuen, bloet ende vier, ende domp des roocs, | |
31Dye sonne sal in duysternisse verandert worden, ende dye mane in bloet, eer dat den grooten ende veruaerlijcken dach des HEREN comen sal. | |
32Ende tsal zijn, dat al die ghene dye den naem des HEEREN aenroepen, sal behouden zijn, Want opten berch van Sion, ende in Ierusalem sal verlossinge zijn, alsoo als die HEERE gheseyt heeft, ende aen den anderen, dye die HEERE ooc gheroepen heeft. | |
§ Van dat oordeel na die bekeeringhe. Hoe die sonne ende mane sullen verduysteren. |
|