De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Des menscen sone, set v aensicht ten bergen van Israel waert, ende ghi sult tot hen propheteren, | |
3ende seggen, Bergen van Israel, hoort des Ga naar margenoot* HEREN Godts) woort Dit seyt die Ga naar margenoot* HEERE God) den bergen ende die hueuelen, den Ga naar margenoot* rootscen,) ende den valeyen Siet, ic sal op v inbrengen dat swaert, ende ic sal v hoochten verderuen, | |
4ende ic sal Ga naar margenoot* omworpen) uwe altaren, ende uwe afgoden sullen worden gebroken Ende ic sal uwe verslagen voor uwe afgoden vellen, | |
5Ga naar margenoot+Ende ic sal die doode lichamen der kinderen van Israel geuen, voor dat aensicht van uwen afgoden, Ende ic sal v beenen verstroeyen omtrent uwen altaren, | |
6In alle uwen wooningen, die steden sullen woest zijn, ende die hoochten sullen wtgeworpen worden ende Ga naar margenoot* verstroeyt. Ende uwe altaren sullen te niete gaen, ende tsamen worden gebroken, ende v afgoden ophouden, ende v tempelen sullen gebroken worden) ende v wercken sullen wtghedaen worden, | |
7ende die ver- | |
[pagina Q2v]
| |
slaghen sal vallen int midden van v, ende ghi sult weten, dat ic die HERE ben. | |
8Ga naar margenoot+Ende ic sal onder v laten ouerbliuen die gene die den zwaerde ontuloden zijn onder die heydenen, als ic v inden lande verstroeyt sal hebben, | |
9☞ Ende v verloste sullen mijns gedencken, onder den heydenen, totten welcken ghi geuangen geleyt sult worden, Want ic heb haer hoerich herte, dat van mi geweken is, ende haer hoerige oogen die na haer afgoden gesien hebben gebroken, ende si sullen hen seluen mishaghen, op dat quaet dat si gedaen hebben in allen haeren onmenschelijcke afgrijselicheden, | |
10ende si sullen weten dat ic die HEERE, niet te vergeefs gesproken en heb, ☞ dat ic hen dit quaet doen soude. | |
11Dit seyt die Ga naar margenoot* HERE God) Slaet uwe hant ende stampt met uwen voet, ende segt, Wee, ouer allen afgrijselicheden, van des huys van Israels quaden wercken, want si vallen moeten door tswaert honger, ende pestilencie. | |
12Die verre is sal steruen van die pestilencie, ende die bi is, die sal doort swaert vallen, ende die ouerbleuen zijn sal ende beleghen, die sal van honger steruen, Ende ic sal mijn gramschap in hen luyden voleynden. | |
13Ende ghi sult weten dat ic die HERE ben, als v verslagene sullen zijn in die middewaert van uwen afgoden, rontsom van uwen altaren, op elcken hooghen hueuele, ende in allen hoocheden vanden bergen, ende onder elc Ga naar margenoot* bosch hout, ende onder al geloouerde eycken) ende in die plaetsen, daer si verbranden alle haeren afgoden, welrieckende wierooc. | |
14Ga naar margenoot+Ende ic sal mijn hant wtsteken op hen, ende ic sal tlant maken woest ende verlaten, vander wildernissen tot Deblata toe, in alle haeren wooningen, Ende si sullen weten, dat ic die HERE ben. | |
§ Van die geduericheyt der gheuanckenissen, ende die sake des selfs, Ende van Godts toornicheyt tegen dat volc |
|