De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij
[pagina P5r]
| |
[kolom] | |
§ Hier begint die prologe op Baruchs boec. § Desen boec die Baruchs naem voert, en is niet inder Hebreeuscher canon ende regule, Noch men en vint dien in die hebreeusce boecken niet, Maer alleene in die gemeyn ouersettingen, Ende des gelijcs Ieremias Epistole, Maer ter kennissen der leseren, so ist hier gescreuen, Want si gheuen veele van Christo, ende vanden laetsten tijden te kennen. | |
§ Hier begint die Propheet Baruch. | |
§ Hoe Baruch eenen boeck screef, ende las den seluen voor Iechonias Ioachims sone den Coninc van Iuda, Ende hoe die Ioden ende die Babilonische gelt sonden, ende den boeck totten Ioden in Ierusalem, dat si voor hen bidden souden. | |
1Ga naar margenoot+DIt zijn dye woorden des boecs den welcken Baruch ghescreuen heeft, dye een sone Nerei was, des soons Maasia, des soons Sedechie, ende des soons Sedei, die die sone Helchie was, in Babilonien, | |
2int vijfste iaer, ende inden seuensten daghe der maent, in dier tijt, doen die Caldeeusche Ierusalem ghewonnen, ende metten viere verbrant hadden. | |
3Ende Baruch heeft die woorden des boecs ghelesen voor die ooren Iechonie Ioachims des conincs van Iuda sone, ende totten ooren van alle den volcke, dat totten boecke quam, | |
4ende totten ooren der machtiger sonen der coningen, ende totten ooren der priesteren ende totten ooren des volcs, vanden meesten totten minsten, ende alle der ghenen die in Babilonien woonden, bi die riuiere Sedi. | |
5Ende dit hoorende, so screyden si ende vasten, ende baden voor des HEEREN aenschouwen. | |
7Ende si hebben in Ierusalem gesonden, tot Ioachim den priester, Helchie sone, des soons Salon, ende totten anderen priesteren, ende tot alle den volcke, dat met hem in Ierusalem gheuonden was, | |
8doen si opgenomen hadden, die vaten des tempels des HEREN, weder te roepen int lant van Iuda, die af ghenomen waren vanden tempel, opten thienden dach der maent Syban, die silueren vaten, die Sedechias Iosie sone, die Coninck van Iuda ghemaect hadde, | |
9Na dat Nabuchodonosor dye Coninck van Babilonien Iechoniam gheuanghen hadde, ende die princen, ende die machtighe, ende dat volc des lants van Ierusalem, ende heeftse in Babilonien gheuanghen gheleyt, | |
10Ende hebben gheseyt? Siet wi hebben v gelt gesonden, vanden welcken coopt offerhanden ende wieroock, ende maect Ga naar margenoot* hemels broot) ende offert voor dye sonden, opten outaer des HEEREN, ons Gods, | |
11Ende bidt voor dat leuen van Nabucho- | |
[pagina P5v]
| |
donosor, den coninc van Babilonien, ende om Balthasars zijns soons leuen, Ga naar margenoot+ Op dat haer daghen moghen zijn als die daghen des hemels opter aerden, | |
12ende dat ons dye HEERE cracht wil geuen, ende onse oogen verlichten, op dat wi mogen leuen onder die beschermenisse van Nabuchodonosor den coninck van Babilonien, ende onder die bescermenisse Balthasars zijns soons, ende laet ons hen veele dagen dienen, ende laet ons ghenade vinden in haeren aenschouwen. | |
13Ende bidt voor ons seluen totten HERE onsen God, Want wy hebben den HERE onsen Gode ghesondicht, ende zijn gramscap en is van ons niet ghekeert, tot op desen daghe toe. | |
14Ende leest dit boeck dat wi tot v gesonden hebben, om inden tempele des HEEREN gelesen te worden, op den hoogen dach, ende alst van noode is, | |
15en ghi sult seggen. Den HERE si rechtuaerdicheit, maer ons bescaemtheit des aensichts, soot nv is op desen dach, alle den volcke van Iuda, ende allen die in Ierusalem woonen, | |
16onsen coningen, ende onsen princen, onsen priesteren ende propheten, ende onsen vaderen. | |
17Want wi hebben voor den HERE onsen God gesondicht, Ga naar margenoot+ ende en hebben niet gelooft, in hem niet betrouwende, | |
18ende wy en hebben hem niet onderdanich geweest, ende wi en hebben niet gehoort die stemme des HEREN ons Gods, dat wi wandelden in zijn geboden die hi ons ghegeuen heeft, | |
19Van dien daghe aen, inden welcken hi wtgheleyt heeft onse vaders vanden lande van Egipten, Tot desen daghe toe waren wi ongheloouich totten HERE onsen God, ende wy ghingen wech verstroeyt, op dat wi zijn stemme niet hooren en souden. | |
20Ende ons zijn veel boosheden aenghehangen, ende vermaledijngen die God Moysi sinen knechte gheset heeft, dye onse vaders wtgeleyt heeft, vanden lande van Egipten, om ons een landt te gheuen, vloeyende van melck ende van honich, ghelijckt huyden in desen daghe blijct. | |
21Ende wi en hebben niet ghehoort die stemme des HEREN ons Gods, na alle der propheten woorden, dye hy tot ons ghesonden heeft, ende tot onsen rechteren, | |
22ende wi zijn wech gheghaen een yeghelijc nae den sinne onser booser herten, om te maken vremde Goden booselick doende, voor die ooghen des HEREN ons Gods. | |
§ Hoe die Ioden om der sonden wille vernedert werden, Ende die stemme der gheender die berou hadden, seggende Wi hebben ghesondicht ende booselijck ghedaen, Dat een hongerige siele ende niet een doode Gode eere geeft, Ende hoe god een ander eewich testament, te weten Tnieuwe si-[kolom]nen volcke belouet. |