De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Spreect tot Ierusalems herte, ende roeptse toe, Want haer Ga naar margenoot* quaetheit) is veruult, want haer onrechtuaerdicheyt is vergeuen, Ga naar margenoot+ Want si heeft van des HEREN | |
[pagina K7r]
| |
hant dubbele ontfaen, voor alle haer sonden. | |
3Daer riep een stemme, in die woestine, Bereyt des HEREN wech, maect ons gods paden recht in die woestine. | |
4Alle dal sal verheuen, ende alle berch ende hueuel sullen vernedert worden, Ga naar margenoot+ ende dat cromme sal recht zijn, ende die scerpe dingen sullen effen weghen zijn. Ga naar margenoot+ | |
5Ende des HEREN heerlicheyt sal geopenbaert worden, ende alle vleesch sal te samen sien, al wat des HEEREN mont gesproken heeft. | |
6Daer sprac een stemme, Roept, Ende ic seyde, Wat sal ic roepen? Alle vleesch is hoy, ende alle zijn Ga naar margenoot* glorie) is gelijc die bloeme des velts. | |
7Dat hoy is verdorret, die bloeme is af geuallen, Want des HEREN Ga naar margenoot* geest) blies daer op, warachtelijc tvolc ist hoy. | |
8Thoy is verdorret, die bloeme is afgeuallen, Maer Ga naar margenoot* des HEREN) woort blijft inder eewicheyt staen. | |
9Climt opten hoogen berch, ghi die euangeliseert, ende blide bootscap brengt o Sion, verheft in stercheyt v stemme, ghi die euangeliseert o Ierusalem, Ga naar margenoot+ verheftse, en wilt niet vreesen, Segt den steden van Iuda, Siet, v God. | |
10Siet, die HERE die God sal in die starcheyt comen ende sinen arm sal heerscappen, siet zijn loon is met hem, ende zijn werc voor hem. | |
11Gelijc een harder sal hi zijn cudde weyden, in sinen arm sal hi die lammeren vergaderen, ende in sinen schoot sal hise Ga naar margenoot* opheffen) die beuruchte sal hi selue Ga naar margenoot* dragen.) | |
12Wie heuet water metter hant gemeten? ende wie heeft den hemel met der palmen geweghen? ende wie heeft die sware grootheyt der aerden met drie vingeren gewegen? ende wie heeft inden ghewichte die bergen gewegen, ende die hueuelen metter waechscalen? | |
13Wie heeft des HEEREN geest geholpen, ende wie is zijn raetsheere geweest, Ga naar margenoot+ ende heuet hem Ga naar margenoot* gethoont?) | |
14Met wien heeft hi te rade gegaen, ende heeft hem onderwesen, Ga naar margenoot+ ende heeft hem geleert den wech der rechtuaerdicheyt, ende heeft hem conste geleert, ende heuet hem den wech der voorsienicheyt getoont? | |
15Siet die heydenen zijn geacht gelijck die druppele eens eemers, ende gelijc Ga naar margenoot* dat tongesken der wagen) Siet, die eylanden zijn als een cleyn stof. | |
16Ende Libanus en sal niet genoech zijn om te ontsteken, ende haer beesten en sullen niet genoech tot brantoffer zijn. | |
17Alle heydenen zijn also, als oft si niet en waren voor hem, ende als niet ende ydel zijn si van hem gerekent. | |
18☞ Hierom wien hebdi God gelijc gemaect? oft wat beelt suldi hem stellen? | |
19En heeft de beeltsnijder dat beelt niet gemaect, Ga naar margenoot+ of en heeft die goutsmit niet dat vergult met goude, ende die siluersmit met silueren platen beslagen? | |
20Een starc ende onrottelijc hout heeft die wijse conste-[kolom]naer vercoren, hi ondersoect, hoe dat hi een gegroeft beelt vast setten mocht, dwelck niet beweecht en worde. | |
21En suldi dat niet weten? oft en suldijt niet hooren? Oft en ist v niet vercondicht vanden beginne? Oft en verstaet ghi niet die fundamenten der aerden? | |
22Die op die rontheyt der aerden sit, ende haer inwoonders gelijc sprinchanen zijn, hi sal die hemelen wt recken als Ga naar margenoot* niet) ende hi breitse wt gelijc een hutteken, om in te woonen, | |
23Die die Ga naar margenoot* ondersoeckers der heymelicheden geeft, als oft si niet en waren,) Hi heeft die rechters der aerden, gelijc een ijdel dinc ghemaect. | |
24Ga naar margenoot+Ende want oock haeren struyc niet geplant, noch ghezaeyt, noch geen wortel in die aerde en hadde blies hi daer onuersienlijc op, ende si verdorreden, ende den storm salse wechnemen, ghelijc een stoppel. | |
25☞ Ende wien hebdi mi gheleken, ende gelijc gemaect, seyt die heylige? ☜ | |
26Heft v oogen op int hooge, ende siet wie dese dinghen geschapen heeft, die haer heyr wtleyt in getale, ende die altemale, elck bi name roept, van menichte der crachten ende zijnder stercheyt, Ga naar margenoot+ ende der macht, so en bliuet niet een ouer. | |
27Waerom segt ghi o Iacob, ende spreect o Israel, Ga naar margenoot+ Minen wech is vanden HERE verborgen, ende mijn oordeel sal van minen God voorbighaen? | |
28Oft en weet ghi niet? oft en hebdi niet gehoort? dat God die eewige HEERE die gescapen heeft die palen der aerden niet en sal moede worden, ende hi en sal niet aerbeyden Ga naar margenoot* Daer en is geen ondersoeckinge zijnder wijsheyt?) | |
29Hi gheeft den moeden cracht, ende Ga naar margenoot* hem die niet en zijn, stercheit, ende die cracht vermenichtfuldicht hi.) | |
30Ende die kinderen sullen moede worden, ende sullen arbeyden, ende die iongelingen sullen Ga naar margenoot* in die siecte vallen.) | |
31Ende die inden HEERE hopen, sullen Ga naar margenoot* die cracht veranderen), si sullen vloghelen Ga naar margenoot* nemen,) gelijc die arenen, si sullen loopen ende niet arbeyden, si sullen wandelen, ende si en sullen niet amachtich worden. | |
§ Van Christus verrisenisse, Hoe Christus tot sinen Apostelen spreect, Ende hoe die heydenen sullen bekeert worden, Ende van die verworpinge der afgoden. |
|