De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xxxviij. Capittel.

1

⁺IN dien dagen wert Ezechias cranc totter doot toe, ⁺ ende Esaias Amos sone die propheet quam tot hem ende seyde tot hem, Dit seyt die HEERE, Beschict uwe huys want ght sult steruen, ende niet bliuen leuen.

+ A

+ iiij.re. xx.a ij.par. xxi.

2

Ende Ezechias keerde zijn aensichte totten wandt, ende badt den HEERE.

Ende seyde,

3

O HERE, ic bid v, gedenct doch, dat ic voor v inder waerheit hebbe ge-

[p. K6v]

wandelt, ende met volmaecter herten, ende heb dat goet is voor uwe oogen, gedaen, Ende Ezechias weende met grooter weeninge.

4

Ende des HEREN woort gesciede tot Esaiam, seggende

5

Gaet, ende segt tot Ezechiam, aldus seyt de HERE Dauids ws vaders God, Ic heb v ghebet gehoort, ende ic hebbe v tranen gesien, siet, ic sal doen tot uwen dagen, vijfthien iaer. ☜

6

Ende vander hant des conincs van Assyrien sal ic v verlossen ende dese stadt, ende ic ^* salse) beschermen.

* nh. sal dese stadt

7

Want dat sal v een teeken vanden HERE wesen, ⁺ dat woort sal doen, dat hi gesproken heeft.

+ i.regum. ij.g Luce. ij.e ecc. xlviij.d

8

Siet, ick ⁺ sal weder om brengen die schaduwe der linien door de welcke si neder is gedaelt inden sonwiser Achaz, inder Sonnen, achterwaerts tien lienien. Ende die Sonne is tien graden wedergekeert, door die graden, door welcke si neder was gedaelt.

+ B

9

☞ Die schriftuere des conincs van Iuda Ezechie, als hi cranc was geweest doen hi was genesen van zijnder crancheyt.

10

Ic seyde, In dat midden mijnder daghen sal ic binnen die poorten der hellen gaen, Ic heb ghesocht dat ouerblijfsel mijnder iaren.

11

Ic seyde, Ic en sal niet sien den HEERE ^* den God) inden lande der leuendiger, ic en sal gheenen mensch meer aensien, ende den woonder der rusten.

* h. den HEERE

12

⁺Mijn generacie is afgenomen ende tesamen geuonden van mi, gelijc een hutte der harderen, Mijn leuen is afgesneden als vanden weuer, doen ic noch op dat getou geschoren werdt, sneedt hi mi af, Vanden morgen totten ouont toe suldy mi voleynden.

+ C

13

^* Ick hoepte tot des morghens, gelijc eenen leew, also heeft hi alle mijn beenen in stucken gewreuen) vanden morgenstont totten auont toe, suldy mi voleynden,

* the. Stelle ic mi noch totten morgen, so breket hi my alle mijne beenen gelijc een leeu

14

Ic sal roepen gelijc een ionge swaluwe, ic sal droeflijck singhen als een duyue, Mijn oogen zijn verdonckert opschouwende int hooghe. HEERE, ic lijde gewelt, ⁺ Antwoort voor mi,

+ Iob. iiij.d.

15

wat sal ic seggen, oft wat sal hi mi antwoorden, na dien dat ict selue gedaen hebbe? Ic sal v wederom ouer dencken alle mijn iaren, in bitterheit van mijnder zielen.

16

HERE, ist datmen also leeft, ende is in alsulcken dingen dat leuen mijns geests, Ghi sult mi berispen, ende mi leuendich maken,

17

siet, in vrede is mijn alderbitterste bitterheyt.

Maer ghi hebt wt treckende verlost mijn ziele, ⁺ dat si niet en soude vergaen, Ghi hebt alle mijn sonden achter uwen rugge wech gheworpen.

+ D

18

☞ Want die helle en sal v niet beliden noch die doot, en sal v niet louen, die nederdalende inden kuyle, en sullen uwe waerheyt niet verwachten.

19

Die leuende, die leuende dei sal [kolom] selue v belijden, gelijc ick huiden, Die vader sal sinen kinderen, uwe waerheyt kondich maken.

20

HEERE, maect mi salich, ende onse Psalmen sullen wi singhen, alle die dagen ons leuens in des HEEREN huys.

21

Ende Esaias geboot, dat si souden nemen eenen clomp vigen, ende dat sise souden plaesteren op den sweer ende hi soude gesont worden.

22

Ende Ezechias seyde wat teeken salt wesen, dat ick op sal ghaen int huys des HEEREN?

§ Van Merodachs boden tot Ezechiam, waeromme Ezechias gestraft wert van Esaia den Propheet, dat hi zijn zijn huys gethoont hadde.