De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ENde het geschiede inden veerthiensten iaere des conincs Ezechie, dat Sennacherib die coninc van Assyrien opghinc teghen alle die vaste steden van Iuda, ende wantse. | |
2Ende die coninc van Assyrien sandt Rabsacen van Lachis tot Ierusalem, totten coninck Ezechiam met een groot heyr, ende stont aen die waterspuye der ouerster visscherien, in den wech des volders ackers. | |
3Ende Ga naar margenoot* Eliachim) Helchie sone ghinck tot hem wt, die die Ga naar margenoot* ouerste des huys) was, ende Sobna die Ga naar margenoot* scriuer,) ende Ioas Asaphs sone Ga naar margenoot* cancellier.) | |
4Ende Rabsaces seyde tot hen, Segt doch tot Ezechiam, Alsoo seyt die groote coninc die coninc van Assyrien, Wat betrouwen is dit, daer ghi mede betrout hebt? | |
5Oft door wat raet, oft door wat stercheyt schicte ghi v wederspannich te zijn, op wien hebdi v verlaten, om dat ghi van mi ghegaen zijt? | |
6Siet, ghi betrout v op desen ghebroken rietstoc, op Egypten, op den welcken dat een yegelijc die daer op stuent, sal hi hem in zijn hant gaen, ende salse doorboren, Alsoo is Pharao die coninc van Egypten allen die op hem betrouwen. | |
7Ende ist dat ghi mi antwoort, wi hebben inden HEERE onsen God onse betrouwen En is hi niet die selue, wiens Ezechias wech ghenomen heeft, sine hoochten ende sine altaren, ende hi seyde tot Iuda ende Ierusalem, voor desen altaer sult ghi aenbidden? | |
8Ende leuert ghi v nv, minen heere den coninc van Assyrien, ende ick sal v gheuen twee duysent paerden, ende ghi en sult niet mogen wt v volc die opsitters gheuen, | |
9Ende hoe sult ghi connen verdraghen dat aensichte eens van eender plaetsen, vanden minsten knechten mijns heeren? Maer ist dat ghi betrout op Egypten, ende in wagenen ende rosuolck? | |
10Ende nv, ben ic ooc sonder den HERE op gheghaen ouer dit lant, om dat ic dat verderuen soude, Die HEERE seyde tot mi, Ghaet op in dat lant, ende verderuet. | |
[pagina K5v]
| |
11Ga naar margenoot+Ende Eliachim ende Sobna, ende Ioach, seyde tot Rabsachen, spreect toch tot uwen knechten in Siriersche tale, want wi verstaent, ende en spreket niet iootsch tot ons, inden ooren dee volcs, dat op die mueren is. | |
12Ende Rabsaces seyde, Heeft mi mijn heere ooc gesonden tot uwen heere, ende tot v, dat ic al dese woorden soude spreken? oft niet lieuer totten mannen die op die mueren sitten, dat si bi v haeren dreck souden eten, ende dat si die pisse haerder voeten met v drincken souden? | |
13Ende Rabsaces stondt, ende riep met luyder stemmen in Iootscher talen, ende seyde, Hoort die woorden des grooten conincs des conincs van Assyrien. | |
14Dese dingen seyt die coninc, En laet v Ezechias niet verleyden, want hi en mach v niet verlossen. | |
15Ende Ezechias en geue v gheen betrouwen inden HEERE, segghende, Verlossende sal ons die HERE verlossen, ende dese stat en sal niet geleuert worden, in die hant des conincs van Assyrien. | |
16En wilt niet hooren Ezechiam, want dit seyt die coninc van Assyrien, Ga naar margenoot+ Maect met mi een gebenedijnghe, ende coemt wt tot mi, ende etet een yeghelijc van sinen wijngaert, ende een yegelijc van zijn vigeboom, ende een yegelijc drincke dat water zijns puts. | |
17Tot dat ic come ende neme v totten lande, gelijc v lant, dat een lant des corens ende des mosts, een lant des broots ende der wijngaerden is. | |
18En laet v Ezechias niet verstooren, segghende, Die HERE sal ons verlossen, Hebben oock die goden der heydenen, een yeghelijck zijn landt verlost vander handt des conincs van Assyrien. | |
19Waer zijn die goden Hemath? ende Arpad? Waer zijn die goden Sepharuaim? hebben si Samarien ooc verlost van mijnder hant, | |
20Wie is onder allen den goden deser landen, die haer hant van mijnder hant verlost hebben, dat die HEERE Ierusalem van mijnder hant verlossen soude? | |
21Ende si swegen, ende en antwoorden hem niet een woort, want die coninc hadde hen beuolen, segghende, en antwoort hem niet. | |
22Ende Eliachim Helchie sone Ga naar margenoot* die welc ouer dat huys was) quam in, ende Sobna die Ga naar margenoot* schriuer) ende Ioach Ga naar margenoot* die Canceliers) Asaphs sone tot Ezechiam met gheschoerden cleederen, ende bootschapten hem die woorden Rabsace. | |
§ Van Ezechias droefheyt, ende hoe hi vertroost wert, Van Esaias prophecie, Ende hoe die Enghel hondert ende vijfentachtentich duysent volcs versloech, Ende hoe Sennacherib door zijn kinderen ghedoot wert. |
|