De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ENde die HEERE seyde tot mi, Nemet v een groot boeck, ende schrijft daer inne met eens menschen griffie, Ga naar margenoot* Trect haestelijck af die roouen, rooft.) | |
2Ende ick nam tot mi ghetrouwe ghetuyghen, Vriam den Priester, ende Sachariam Barachias sone. | |
3Ende ick ghinck totter propheterssen, ende si ontfinck, ende baerde eenen sone. Ende die HERE seyde tot mi, Heet sinen naem Ga naar margenoot* Spoet v, trect af die roouen, haest v om te roouen.) | |
4Want eert kint sal connen gheweten te roepen mijn vader ende mijn moeder, sal die macht van Damasco wechghenomen worden, ende den roof van Samarien, voor den Coninck van Assyrien. | |
5Ende die HEERE sprack voorder tot mi, segghende. | |
6☞ Om dat dit volck die wateren Siloe heeft verworpen, die stillijcken vloeyen, ende heeft Ga naar margenoot* meer tot tot hem ghenomen) Rasin ende Romelias sone. | |
7Siet daerom sal die HEERE machtighe ende stercke water der stroomen ouer hen brenghen, den Coninck van Assyrien, ende alle zijn Ga naar margenoot* glorie,) ende hi sal ouer alle zijn ryuieren opclimmen, ende hi sal ouer alle zijn oeueren vloeyen. | |
8Ende sal gaen door Iudam ende sal oueruloeyen, ende sal doorgaen, ende doorgaende sal hi totten necke toe comen, Ende die wtstreckinghe zijnder vloghelen sal zijn veruullende die breetheyt ws lants, O Ga naar margenoot+ Emanuel. | |
9Ghi volcken wort vergadert, ende wort verwonnen, ende luystert tot alle landen van verre, Ga naar margenoot+ Wort sterckelijck ghemoet, ende wort verwonnen, Wort ghehoort om te strijden, ende wort verwonnen, | |
10Gaet aen, ende hout raet tsal verstroeyt worden, Spreect een woort, ende het en sal niet gheschieden, want die HERE is met ons. | |
11Want dese dinghen seyde die HEERE tot mi, ghelijck met een stercke hant onderwees hi mi, op dat ick niet inden weghe deses volcs en soude gaen, segghende. | |
12En segghet niet, Tsamen verbijndinghe, want alle dat dit volck spreect, is tsamen verbijndinghe, ende en vreest met zijn vreese niet, ende en schroemt niet. | |
13Den HEERE der heyrscharen selue, hey- | |
[pagina I4r]
| |
lighet, ☞ ende hi selue si v vreese, ende hi selue si v schroeminghe. | |
14Ende hi sal v tot een heylichmakinghe zijn, Maer tot eenen steen des aenstootens, ende tot eenen harden steen des vals den tween huysen van Israel, ende den ghenen die te Ierusalem woonen, tot eenen strick ende val. | |
15Ende vele van hen sullender hen Ga naar margenoot* aenstooten,) ende si sullen vallen, ende in stucken ghewreuen worden, Ga naar margenoot+ ende si sullen ghestrict ende gheuanghen worden. | |
16Bijnt dit betuyghenisse, beseghelt die wet, in minen discipulen. | |
17☞ Ende ick sal den HEERE verbeyden die sine aensicht verbercht heeft van Iacobs huyse, ende ick sal hem verwachten. | |
18☞ Siet ick ende die kinderen die mi die HEERE ghegheuen heeft tot teekenen ende wonderen in Israel, vanden HEERE der heyrscharen, die woonende is opten berch Zion. | |
19Ende als si tot v segghen, Vraghet vanden Ga naar margenoot* wijchelaers ende waersegghers, die knersende zijn in haerder touerijen) En sal tvolck niet van sinen Gode Ga naar margenoot* die visione vraghen voor die leuendighe ende die dooden.) | |
20☞ Maer totter wet ende totten ghetuygenisse Ist dat si niet na dit woort en segghen, Ga naar margenoot+ so en sal hen gheen licht der morghenstonde zijn. | |
21Ende hi sal door tlant gaen, ende vallen, ende als hi hongher hebben sal, so sal hi gram zijn, ende hi sal vloecken sinen Coninck, ende God, ende sal opwaerts sien. | |
22Ende sal die aerde aenschouwen, ende siet, druck ende duysternis, Ga naar margenoot* ende onbondenheyt ende benautheyt, ende schemeringhe veruolghende,) ende hi en sal niet moghen wech vlieghen van sine banghicheyt. | |
§ Van Christus gheboorte, ende van zijnder macht ende rijck, ende van die omworpinghe van Iuda ende Iersalem propheteert hi. |
|