De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IEsus Naue, Moses nacomer in die propheten was stercke inden oorloge, dye groot was na sinen name | |
2daldergrootste totter salicheit der wtuercorender Gods, te verwinnen die teghen opstaende vianden, op dat hi die erffenisse Israels soude vercrigen | |
3Welcke eere hy vercreech zijn handen opheffende, ende te worpen gheschutte teghen die stadt, | |
4Wie heeft voor hem also wederstaen? Want hi noch die HEERE selue versloech die vianden, | |
5die sonne en is in zijnder gramschapen niet belet, Ga naar margenoot+ ende eenen dach is gheworden als twee. | |
6Hi heeft den alder hoochsten aengheroepen machtich in te beuechten, in alle siden, ende die groote ende heylighe God hoorde hem in haghel stenen der alder stercster cracht | |
7Hi maecte eenen storm teghen dat viantlike volc, ende inden nederganc verdede hi die vianden, | |
8op dat die heidenen zijn moghentheit souden bekennen, Ga naar margenoot+ want het en is niet licht teghen God te vechten, Ga naar margenoot+ ende hi volchde die machtighe van achter rugghe | |
9Ende inden daghen Mosi dede hi ende Caleph die sone Iephone ontfermherticheyt in te staen teghen den viandt, ende dat volck van sonden te verbieden, ende die murmuratie der quaetheyt te doorbreken. | |
10Ende sy twee ghestelde werden verlost vanden ghetal seshondert duysent voetknechten, die in te leyden tot die erffenisse totten lande dat melc ende huenich vloet. | |
11Ende die HEERE ghaf dien Caleph stercheit, ende tot in die outheyt bleef hem cracht, op dat hi soude opghaen in een hooghe plaetse der aerden, Ga naar margenoot+ ende zijn zaet vercreech die erffenisse. Ga naar margenoot+ | |
12Ende alle die kinderen Israels saghen dat het goet is den heylighen God ghehoorsaem te zijn. | |
13Ende elcke vanden rechters bysonder met hueren name der welcker herte niet bedoruen en is, die niet af ghekeert en zijn vanden HEERE, | |
14op dat haer memorie inder gebenedidinge si. Ende huer beenen groeyen van huerder plaetsen, | |
15ende hueren name blijft eewelick, die glorie dier heyligher mannen duerende tot hueren kinderen. | |
16Samuel des HEEREN prophete beminnet van sinen HEERE God, vernieuwende dat rijcke, ende hi salfde die princen in sinen volcke. | |
17Ga naar margenoot+Hy oordeelde die verghaderinghe in die wet des HEEREN, ende hy sach Iacobs God, ende in sinen ghelooue is hy een propheet gheproeft te wesen. | |
18Ende hy | |
[pagina H1r]
| |
is in sinen woorden getrouwe gheuonden, want hi sach den Godt des lichts, | |
19Ende hi aenriep den almachtigen HEERE int beuechten die vianden, die aen alle zyden rontsom stonden tot een offerhande eens onbesmetten mans, Ga naar margenoot+ | |
20Ende die HEERE donderde vanden hemel, ende hi heeft zijn stemme doen hooren met groot geluyt, | |
21ende hi vernielde de princen van Tyro, ende alle die hertoghen der philistinen, | |
22Ende voor den tijt des eynde zijns leuens, ende der werelt, ghaf hi getuygenisse, int aenscouwen des HEEREN ende des gesalfdens, Hi en ontfinc gheen ghelt noch niet totten schoenen toe, van gheenen vleesche, Ende gheen mensche en besculdichde hem, Ga naar margenoot+ | |
23Ende hier na sliep hi, ende hi dedet den coninge kondt, ende hi thoonde hem dat eynde zijns leuens, ende hi verhief zijn stemme vander aerden, Ga naar margenoot+ inder prophetien, om des volcs sonden wt te wisschen. |
|