De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+MIin kindt, en ontrect noch en vermindert die aelmoese des armen niet, ende en keert v ooghen niet omme, Ga naar margenoot+ vanden arme, | |
2En versmaet die hongerige siele niet, noch en spreect den armen niet spijtelic toe in sinen gebreke, | |
3En quelt des armen herte nyet, ende en vertrect den benauden die giften niet, | |
4En verworpt die bede des ghequelden niet, ende en keert v aensicht niet af vanden behoeuenden | |
5En keert v oogen niet van de arme om die gramschap en laet niet die v van achter soecken te vloecken, Ga naar margenoot+ | |
6Want tgebet des genen die vloeckende is mids bitterheyt zijnder sielen sal worden verhoort, want die hem gemaect heeft, die sal hem verhooren, | |
7Maect v gespreecsaem, der verghaderinge der armen, ende verootmoedicht den oudere v siele, ende den eersamen neycht uwe hooft, | |
8Neycht neder v oore den arme, sonder droefheit, ende bethaelt v schult, ende antwoort hem vriendelijc in saechtmoedicheit, | |
9Verlost hem die onrecht lijdt van des hooueerdichs [kolom] hant, ende en nemes niet suerlijc in uwer sielen | |
10Int oordeelen weest den weesen ontfermhertich, Ga naar margenoot+ als een vader, ende weest haerder moeder voor een man, | |
11ende ghi sult gehoorsaem wesen, als des alderhoochsten sone, Ga naar margenoot+ ende hi sal uwer meer ontfermen, dan v moeder, | |
12Die wijsheyt instortet haren kinderen, Ga naar margenoot+ dat leuen, ende si ontfanctse die haer versoeken, | |
13ende si sal voorgaen inden wech der gerechticheyt, Ende wiese bemint, die bemint dat leuen, Ende die tot haer waert waken, die sullen haer behaghen omhelsen, | |
14Dyese behouden, dye sullen dleuen beeruen, ende waer si in sal gaen, daer salt Godt gebenedien, | |
15Die haer dienen, die sullen den heylighe dienen, ende diese bemint die bemint Godt, | |
16Dyese hoort die sal die heydenen oordeelen, ende diese aenschout, die sal betrouwende bliuen, | |
17Ist dat hi haer ghelooft, so sal hise beeruen, ende huere creatueren sullen in beuestinge zijn, | |
19Vreese, ende anxt ende proeuinghe, sal si op hem brenghen, ende si sal hem pijnigen, in den druck haerder leeringhen, totter tijt toe, dat si hem gheproeft heuet, in sinen gedachten, ende dat si zijnre sielen gelooue, | |
20Si sal hem vastmaken ende si sal hem totten rechten wech brengen, ende si sal hem verbliden | |
21ende si sal hem haer verborghentheden ontdecken, ende sal tot eenen schat vergaderen op hem kennisse, ende verstandenisse der gerechticheyt, | |
22Maer ist dat hi doelt, soo sal si hem verlaten, ende sal hem in zijns viants hant leueren, | |
23Mijn kint, onderhout den tijt, ende schouwet dat quaet, | |
24En scaemt v niet waer te seggen voor v siele, | |
25Want daer is een beschaemtheyt die sonde in brengt, ende daer is een beschaemtheyt die heerlicheit ende gratie toe brengt, | |
26En ontfanct gheen aengesicht tegen v aensicht, noch lueghen teghen v siele | |
28noch en verhout dat woort niet, inder tijt der salicheyt, En verbercht v wijsheyt nyet in haerder schoonheyt, | |
29Want men bekent die wijsheyt in die tonge, ende sin, ende kennisse, ende leeringhe, ende in dat woort des verstandigen, ende die vasticheyt in die wercken der gerechticheyt, | |
30En segt in gheender manieren tegen dat woort der waerheyt, ende wordet beschaemt vander lueghen uwer ongheleertheyt, | |
31En schaemt v niet v sonden te beliden, Ga naar margenoot+ ende en onderworpt v niet alle menscen om der sonden wille, | |
32En wilt nyet wederstaen teghen des machtighen aensichte, noch en arbeyt nyet teghen den blixem, | |
33Strijdt om | |
[pagina F1v]
| |
die gerechticheyt voor uwe siele, Ga naar margenoot+ ende strijt ter doot toe, voor dye gherechticheyt, ende God sal uwe vianden voor v vechtende verwinnen, | |
34En wilt niet haestich zijn in uwe tonghe, ende onnutte, ende slap in uwen wercken | |
35En wilt nyet zijn in v huys als eenen leeu, omkeerende v huysghesin, ende verdruckende die v onderworpen zijn, | |
36Dijn hant en si niet wtghestrect om ghiften te ontfanghen, ende ghesloten om te gheuen |
|