De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ GRamscap sonder ontfermherticheit ouerquam den ongoddelijcken totten laetsten toe, Want hi wiste oock te voren haer toecoemende dinghen wel, | |
2want als si weder ghekeert waren, ende toe gelaten hadden dat si hen seluen wtleiden souden, ende si die met grooter sorchfuldicheyt voor hadden gesonden, soo volchden hen wercken des berous nae, | |
3Want doen si noch die weeninghe onder handen hadden, ende weenden aen de grauen der dooden, soo namen si een ander gedachte der onwetentheyt aen, ende die si biddende verworpen hadden, die veruolchdense als vluchtighe, | |
4Want die verdienden noot, brachtse tot desen eynde, ende si verloren de ghedachtenisse der dinghen die ghebuert waren, | |
5op dat pyninge soude veruullen tghene dat den plagen ghebrac, ende om dat v volck wonderlijc door soude ghaen, maer dat si een nieuwe doot souden beuinden. | |
6Want alle creatuere wert als van tbegin ghestelt tot zijnder aert, Ga naar margenoot+ dienende uwen geboden, op dat v kinderen ongequest souden bewaert worden, | |
7Want dye wolcke om scadude haer heyrlegers, ende die drooge aerde openbaerde wt den watere dat daer voor was ende in die roode zee eenen wech sonder belette, ende een groeyende velt van die zeer groo-[kolom]te diepte | |
8door welck alle dat geslachte door ginc die met uwer hant bedect wert, siende uwe wonderlike dingen ende vremde dieren, | |
9want si weyden de spise af als paerden, ende si verhuechden hen als lammeren, HERE v grootelic louende, diese verlost hebt, | |
10want si noch waren gedachtich der dingen die geschiet waren int lant huerder vremtheyt, ghelijc als die aerde vliegen voort brachte voor die nacie der dyeren, ende die riuiere bracht voort een menichte van vorschen voor de visschen. | |
11Ga naar margenoot+Maer ten laetsten saghen si een nieuwe schepsel der voghelen, doen si verleyt zijn door begeerlicheyt, begeerden spise der wellustiger brassingen, | |
12Want na de aensprake des begheerten, quamen hen vander zee velthoenderen op, ende den sondaers ouerquamen quellingen, niet sonder teekenen die te voren hen gheschiet waren, door de cracht der vloeden, want si leden te rechte nae huer lieden schalcheden, | |
13want si setten oock een mishagelijcke ongasturiheyt in, Sommige en ontfinghen gheen onbekende toecomelingen, maer sommighe brachten ghoede ghasten tot slauernije, | |
14ende niet alleen dese dinghen, maer het hadde een ander aensien, want si ontfingen die buyten lieden ongewillichlijc, | |
15Maer die dese met blyscapen ontfinghen, die dese insettinghen ghebruyct hadden, dye mismaecten si met die alderwreetste smerten. | |
16Ga naar margenoot+ Maer si zijn met blintheyt gheslagen, ghelijck die, Ga naar margenoot+ in des rechtueerdighen dueren, als si met onuersienlike duysternissen waren bedect een yegelick socht den doorganc zijnder doren, | |
17want als de elementen in hen seluen bekeert werden ghelijc tgeluyt verandert wort, in die orglen der verscheydenheyt, waer bi men dat wten sekeren gesichte selue schatten mach, | |
18want die ackerachtige werden in warachtige verandert, ende alle dye swemmende waren, gingen ouer, in de eerde. | |
19Dat vier was machtich int water bouen zijn cracht, ende dwater verghat die wtblusschende natuere, | |
20Wederom die vlamme en quelde tvleesch der verderffelijcker dyeren nyet, die met hen wandelden, noch si en smelte die goede spijse nyet lichtelijck, Ga naar margenoot+ ghelijck ijs wort ghesmolten, In allen dingen maecte ghij HEERE v volck groot, ende ghi eerdet ende en versmades niet, in alder tijt ende in alle plaetse bystaende. | |
§ Hier eyndet tboeck der wijsheyt. |