De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ENde si bestierde haer wercken in die handen des heyligen prophete, Ga naar margenoot+ | |
2Si reysden door die woestine, die niet bewoont en wert, ende inden woesten plaetsen maecten si hutten, | |
3Si stonden teghen die vianden, ende si wraken hen vanden vianden, | |
4Si dorsteden ende riepen v aen, ende hen wert water gegheuen vanden alderhoochsten steen, ende ruste des dorsts vanden harden steen, | |
5door welcke haer vianden pijne doochden, van ghebreck haers drancks, als die kinderen van Israel oueruloeyden, soo verbliden si | |
[pagina E4v]
| |
in hen. Door dese dingen, als hen gebrack, so ghesciede hen wel, | |
7Want voor die fonteyne der eewigher vloet gaeft ghi den onrechtueerdighen menschelic bloet, | |
8Die welcke als si vermindert werden in ouerbrenginge der ghedooder kinderen, Ga naar margenoot+ ghaeft ghi hen onuerhuets oueruloedich water, | |
9toonende door den dorste die doen was, hoe ghi die uwe verhoochde, ende haer weder spannighe vianden doode, | |
10Want als si getemteert werden, ende onderwisinghe met ontfermherticheyt ontfaende, wisten si hoe die bose menschen als si met gramscappen geoordeelt waren pijnen doochden. | |
11Dese proefde ghy voorwaer als een vader vermanende, maer die verdoemde ghi onderuragende als een wreet coninc, | |
12Want die niet teghenwoordich en waren, ende die teghenwoordich waren, werden ghelijc ghepinicht. | |
13Want dubbel verdriet hadse beuaen, ende suchtinghe met ghedachtenisse der voorledender dinghen, | |
14Want als si hoorden door haere pijnen, dat wel met hen ghedaen wert, soo hebben si des HEEREN ghedacht, | |
15verwonderende int eynde des wtgancs, Ga naar margenoot+ want den welcken si in arger wtsettinghe wtgheworpen, bespotten, verwonderende int eynde des ghesciedenissen, Des ghelijc en dede hi den gherechtighen niet, | |
16maer voor die ontsinnighe ghedachten waren haer quaetheyden. Dat sommighe den stommen serpenten dienden, ende den onnutte beesten, seyndende ghi onder hen menichte van stommen dieren, tot een wrake, | |
17dat si souden weten, dat so waer yemant door sondicht, door die selue dinghen ooc ghepijnicht wort, | |
18Want v almachtighe hant die dat aertrijc ghescapen heeft wt ongesiender materien, en was niet onmoghelic onder dien te seynden menichte der beeren, oft stoute leeuwen, | |
19oft ombekende beesten van nieuwer aert, vol gramscappen, oft vierighen waseme blasende oft ruec des roocs voortbrengende oft die veruaerlike voncken scoten van haren ooghen, | |
20der welcker quetsinge die niet alleen en mocht te niet doen: maer dat aensien mochte ooc door vreese dooden, | |
21Ga naar margenoot+ Want ooc sonder dese hadden si met eenen winde moghen worden gedoot, veruolghinge geleden hebbende van haers selfs wercken, ende verstroyt door den geest uwer cracht, Maer ghi hebt alle dingen in mate ende in getal ende in gewichte bescict | |
22Want v schoot ouer alleen altijt veel te vermoghen, ende wie sal der cracht ws arms wederstaen? | |
23Want ghelijc die tonge der waghen, also is dat aertrijc voor v, ende als een druppel morghendaus, die neder daelt op die aerde [kolom] | |
24Ende ghy ontfermt alre menschen, want ghi vermuecht alle dinghen, ende ghi siet metter menschen sonden door die vingher, om dat bewijsen des berous, | |
25Want ghy hebt lief alle dinghen die zijn, ende ghi en hatet der dinghen gheen die ghi maecte. Want hatende en hebt ghi niet ghestelt noch ghemaect, | |
26Hoe soude yet moghen blijuen, ten waer dat ghijt wildet, oft hoe soude yet onthouden moghen worden, dat van v niet ghenoemt en ware, | |
27Maer ghi spaert alle dinghen, want si zijn v HERE, die de ziele bemint. |