De Vorsterman Bijbel

§ Assaph .lxxvij. Psalm. ⁺ § Deus venerunt.

+ int. heb. den lxxix. psal.

1

⁺GOd daer zijn heydenen in uwe erffenisse gecomen, ⁺ si hebben uwen heyligen tempele veronreynicht, Ende hebben Ierusalem tot ^* bewaernisse der fruytboomen) gemaect,

+ A

+ i.ma. viij.c

* theb. eenen steenhoop

2

Si hebben die doode lichamen uwer knechten den vogelen des hemels tot spijse ghegheuen, Ende dat vleesch uwer heyligen, den beesten der aerden.

3

Si hebben huer bloet wtgestort rontsomme Ierusalem, gelijck water, Ende daer en was niemant diese begroef.

4

Wi zijn onsen gebueren tot eenen verwijt geworden, Eenen spot ende scimpe den genen die omme ons zijn

5

HEERE, hoe langhe sult ghi tot den eynde zeer gram zijn? ende v toornige liefde als vier ontfuncken?

6

Schudt uwe verbolgentheyt wt op die heydenen, die v niet en kennen, Ende op die conincrijcken, die uwen name niet aen en hebben gheroepen.

7

Want si hebben Iacob opgegeten, ende sine plaetse verwoestet.

8

En ghedenct onser voorledender misdaet niet, laet uwe ontfermherticheyt terstont ons voorcomen. Want wi zijn te male arme geworden.

9

Helpet ons Godt onse salicheyt, ende om ws naems eere wille, verlost ons,

[p. A3r]

ende weest genadich, onsen sonden, om ws naems wille.

10

Dat ter auentueren die heydenen niet en seggen, Waer is nv haer God? Ende onder die geslachten, laetet voor onsen oogen bekent worden, Die wrake des bloets uwer knechten, dat ghestort is.

11

Laet voor v comen, dat suchten der gheuanghenen. ⁺ Na die grootheyt van uwen arme ^* besidt die kinderen der ghedooder menschen.)

+ B

* h. behoudt ouer, dye kinderen des doots.

12

Ende vergeldet onsen nagebueren seuenuoudich in haeren schoot, haeren lachter, daer mede si v HEERE ghelastert hebben.

13

Maer wi v volc, ende schapen uwer weyden sullen v inder eewicheyt ^* beliden), Van geslachte tot gheslachte sullen wi uwen lof vercondighen.

* th. dancken