De Vorsterman Bijbel

§ Dauids .lxviij. psal. hooch te singen vanden lelien. ⁺ § Saluum.

+ int heb. den lxix. Psal.

2

⁺GOd, maect mi ghesont, want die wateren zijn gecomen tot aen die ziele.

+ A

3

Ic ben versoncken int slijm der diepten, daer gheenen bodem en is. Ick ben in die diepte der zee ghecomen, ende die storm heeft mi verdroncken.

4

Ic ben ^* moede) geworden met roepen, mijne ^* wanghen zijn) van binnen heesch gheworden, mijn ooghen zijn ghebreckelijck geworden, doen ick verhoepte in minen God

* the. heesch

* the. kele is

5

Die mi haten sonder sake, zijn vermenichfuldicht bouen die haren mijns hoofts. Die mi tonrechte vianden zijn, ende mi veruolchden, zijn machtich geworden, ick moet betalen, dat ick niet gherooft en hebbe.

6

God, ghi weet mijn onwijsheyt, ende mijn schulden en zijn voor v niet verborghen.

7

En laetse niet bescaemt aen mi worden die ws verwachten HERE HERE der heyrcrachten ⁺ En laetse niet root van bescaemtheyt ouer mi worden, die v soecken God van Israel.

+ B

8

Want om uwen wille heb ick versmaetheit gheleden, scande heeft mijn aensichte bedect.

9

Ick ben vremt gewroden minen broederen ende ombekent mijnder moeder kinderen.

10

Want die naerstighe liefde ws huys, heeft

[p. Ii8r]

mi geten, ende die versmaetheden der geender die v verwitenisse aendoen, zijn op mi geuallen

11

^* Ende ic heb bedect mijn ziele inden vasten,) ende dat is mi tot eenen verwijt gheworden.

* th. Ic weende doen mine ziele vastede.

12

Ic dede een hayren hemde voor een cleet aen, ⁺ ende ben haer geworden tot eenen bispelclappe.

+ C

13

Teghen mi spraken die in die poorte saten, ende teghen mi songhen die wijndranckers.

14

Maer ick HEERE badt tot v mijn ghebet, ^* tis eenen aenghenamen tijt) God in die menichte uwer barmhertichede verhoort mi, in die warachticheyt van uwer salicheyt.

* the. ter bequamer tijt.

15

Trect mi wt den slijcke, dat ick niet en versincke, verlost mi van minen benijders, ende wt die diepten der wateren.

16

Dat mi die wateruloet niet en verdrincke, ende die diepte niet en verslinde, ende dat gadt des puts ouer mi niet te samen en sluyte.

17

⁺Verhoort mi HEERE, want uwe barmherticheyt is lieflijck, Siet mi aen na die menichte dijnder ontfermherticheden.

+ D

18

Ende en verbercht v aensicht niet voor mi dinen knechte, verhoort mi haestelijck, want ick verdruct worde.

19

Siet tot mijnder zielen ende verlostse, verlost mi, om mijnder vianden wille.

20

Ghi weet mijn versmaetheyt ende bescaemtheyt, ende mijn verwijtenisse.

21

Voor v aenschijn zijn si die mi verdrucken, ⁺ mijn herte heeft verwacht verwijt ende armoede, Ick verwachte, ofter yemant waer, die mede bedroeft waer, ende niemant en wasser, ofter een trooster waer, ende ick en vants niet.

+ E

22

Si gauen mi galle tot spijse, ende edick te drincken, doen mi dorstede.

23

Haer tafele moet voor hen tot eenen strick worden, ⁺ ter vergeldinge ende tot eenen valle.

+ Rom. xi.b.

24

Haer ooghen moeten duyster worden, op dat si niet en sien, ende haeren rugghe maect altoos cromme.

25

Ghiet op hen uwe onghenade, ende uwe verbolghen toornicheyt begrijpse.

26

⁺Haer wooninghe moet woest worden, ⁺ ende daer en si niemant die in haer tenten woone.

+ F

+ Actu. i.d.

27

Want si veruolchden dien ghi gheslaghen hebt, ende hebben ouer uwe wonden der smerten noch meer ghemaect.

28

Legghet hen die eene misdaet ouer die andere, ende en laetse niet comen tot uwer rechtuaerdicheyt.

29

Schrabtse wt den boeck der leuenden, ende en laetse metten rechtuaerdighen niet gheschreuen worden.

30

Maer ick ben arme ende mi is wee, God uwe salicheyt heeft mi ontfanghen. [kolom]

31

Ick sal den name Gods louen met een liedeken, ende sal hem hoochlijck eeren met danclof.

32

⁺Dat sal den HEERE meer behaghen, dan een ionck calf, dwelck hoornen ende clauwen voortbrengt.

+ G

33

Die arme moetent sien, ende hen verblijden, Soect God, ende v ziele sal leuen.

34

Want die HEERE verhoorde die armen, ende en veracht zijn gheuanghen niet.

35

Hemel, aerde, zee, ende alle dat hem daer inne beroert, loue hem.

36

Want God sal Sion ghesont maken, ende die Ioetsche steden sullen ghetymmert worden, ende si sullen daer in woonen, ende sullense vercrijghen in erffenisse.

37

Ende dat zaet zijnder knechten, sal die besitten, ende die sinen name beminnen, sullen daer in blijuen woonen.