De Vorsterman Bijbel

§ Dauids .xxxvij. Psalm. Om te doen ghedencken. ⁺ § Domine ne in furore.

+ int heb. den xxxviij. ps.

2

HEERE en straft mi niet in uwe toornicheyt, ende en berispt mi niet in uwe verbolghentheyt.

3

⁺Want uwe pijlen zijn ghesteken in mi, ende uwe hant hebdy op mi gheuesticht.

+ A

4

Daer en is gheen ghesontheyt in mijn vlees vanden aensichte dijnre gramschappen, ende daer en is gheenen vrede minen ghebeenten, vanden aensicht mijnder sonden.

5

Want mijn misdaden zijn ouer mijn hooft ghegaen, ende ghelijck eenen swaren last zijn si op mi te swaer gheworden.

6

⁺Mijn wonden zijn stinckende ende vuyl gheworden van mijnder dwaesheyt.

+ B

7

Ick ben catijuich gheworden, ende ben ghecrommet te veel zeer, den gheheelen dach ghinck ick droeflijck henen.

8

Want mijn lendenen zijn veruult met bespottinghen, ende daer en is gheen ghesontheyt in mijn vleesch.

9

Ic ben ouerzeer ghequelt ende vernedert, ick riep luyde vanden suchten mijns herten.

10

HEERE, voor v is alle mijn begheerte, ende mijn suchten en is van v niet verborghen.

11

⁺Mijn herte is veruaert, mijn cracht heeft mi verlaten, ende dat licht mijnder ooghen en is niet bi mi,

+ C

12

^* Mijn vrienden ende mijn naesten zijn ghenaect teghen mi ende stonden. Ende die mi bi waren zijn verde gaen staen)

* theb. mijn vrienden staen tegen mijn plage ende mine naeste stonden van verre.

13

ende die mijn ziele sochten, deden ghewelt. Ende die quaet sochten, spraken teghen mi ydelheyt, ende ouerdachten den gheheelen dach valsche bedriechlicheden.

14

Maer ick was ghelijck een dooue, ende en hoordes niet, ende ghelijck een stomme die sinen mont niet open en doet.

15

Ende ben gheworden ghelijck een mensche, die niet en hoort, ende die gheen wedersprake in sinen mont en heeft.

16

⁺Want HEERE ick hoepte in v, ghi HEERE mijn God sult mi verhooren.

+ D

17

Want ick seyde, mijn vianden en moeten in gheender tijt bouen mi verblijden, ende als mijn voeten wanckelen, hebben si groote dinghen ghesproken.

18

Want ick ben tot die geesselen bereyt, ende mijn smerte is altijt voor mijn aenschijn.

19

Want ick sal mijn misdaet

[p. Ii2r]

bootschappen, ende sal dencken voor mijn sonde.

20

Maer mijn vianden leuen ende zijn vastghemaect op mi, ende die mi booseliken haten, zijn vermenichfuldicht,

21

Ende die goet met quaet betalen, deden achterclap van mi, om dat ick tgoede nauolchde.

22

En verlaet mi niet, HEERE mijn God, en gaet niet wech van mi,

23

Merct aen tot mijnder hulpen, HERE God mijns salicheyts.